Kim olacağına kara veremedim skaköaö
Sustun... Sadece sustun..
Her zaman da böyle yapmaz mıydı insan? Söyelecebilecek bir şeye yokken, itiraz etme hakkına sahipken 'HAYIR!' diyebilir miydin?
Yapacak hiçbir şey yokken, söyleyecek kelime bile kalmadıysa konuşabilir miydin?..
Herkes bu sorularının cevabının hayır olduğuna biliyor, sende. Kendine tekrar sordun?
Neden susuyorum??
Cevap mı? Yine bulamadın. Asla bulamazsın zaten. Gözünden bir damla yaşın süzülmesine izin verdin. Kulaklarını sağır edecek bağırışları umursamıyordun. Yek iayediğün bir an önceki kurtulmaktı.
"CEVAP VER!!! SUSMA!!" diye bağırdı yine. Tahmin ettiği gibi ardından o tokatı yedin.
Aslında hiçbir şey yapmamıştın. Sadece sana vurmaya kalkan adama karşı koymuştun ama şimdi gelmiş sana bağırıyordu.
Seni koruyabilecek bir ailen yoktu, ölmüşlerdi. Ağlayarak kaçmaya başladın.
Her zaman gittiğin çatı katına gittin ve ağlayarak konuşmaya başladın.
"Neden? Neden gittin Steve? Hani beni bırakmayacaktın?! Hani yanımda olacaktın??"
Sana verdiği sözleri hatırladın. Göreve gitmeden önceki sözleri.
"Söz veriyorum Y/N, geri döneceğim. Yanına geri geleceğim. Hala bana bir dans sözün var. Unutma 20.yy savaşları ölümlerle pek sonuçlanmaz ve ben geri döneceğim. Söz..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Marvel İle Hayal Et |
FanficSadece Kahramanlar değil. Oyuncularda. Kaptanın kalkanını çalıp Tony'nin zırhını kurcalamaya, Strange ile büyü öğrenip Pietro ile yarış yapmaya, Thor ile Asgard'ı gezip Natasha ile silah hakkında konuşmaya, Wanda ile dışarı gidip Peter ile ödev yapm...