Through the Dark~Zayn Malik fanfic

Κεφάλαιο 15

15.Μπλεξίματα

Και βρέθηκες εκεί να μου θυμίζεις πώς να ελπίζω...

Zayn

Έκλεισε τα χεράκια της αδύναμα γύρω από τη μέση μου,την ένιωσα στη κυριολεξία να γαντζώνεται πάνω μου.Δεν ήξερα πως να αντιδράσω.Κάθισα σαν ηλίθιος χωρίς να ξέρω που να βάλω τα χέρια μου.Και τότε εκείνη άρχισε να κλαίει.

Ενστικτωδώς τύλιξα τα χέρια μου γύρω της,από το να στέκομαι άπραγος,σφίγγωντας την πάνω μου.

Δε μίλησα,δεν είπα τίποτα.Απλά τη κρατούσα.

Δεν ήταν ότι δεν ενδιαφερόμουν για το τι της συνέβη απλά εκείνη τη στιγμή...το μόνο που σκεφτόμουν ήταν οτί κανείς δεν με είχε αγκαλιάσει έτσι πιο πριν.Δεν με αγκάλιαζαν γενικά.Δεν ήμουν συνηθισμένος σε τέτοιες συναισθηματικές διαχύσεις,ούτε η μάνα μου δε με αγκάλιαζε καλά,καλά.

Να λοιπόν το κορίτσι που κατέρρυπτε κάθε τοίχο μου.

Δε ξέρω πόση ώρα ήμασταν αγκαλιασμένοι.Λεπτά,ώρες,μήνες,αιώνες?

Κάποια στιγμή η ανάσα της σταθεροποιήθηκε και τα αναφιλητά σταμάτησαν.Της χάιδεψα τη πλάτη κι εκείνη με κοίταξε αποφασιστικά με τα δακρυσμένα μάτια της.

"Πρέπει να πάω κάπου"

Της έγνεψα. "Πάμε."

Κοντοστάθηκε λίγο πριν ξεκινήσουμε να περπατάμε με το βλέμμα της στα χέρια μου.Δε ξέρω τι περίμενε να την κρατήσω?

Έβαλα τα χέρια στις τσέπες κι εκείνη ταλαντεύτηκε κι άρχισε να προχωράει με μεγάλα βήματα μπροστά.
Συγγνώμη Περιστεράκι αλλά δεν ξέρω να κρατάω χέρια.

Περπατούσαμε χωρίς να μιλάμε αυτή μπροστά κι εγώ λίγο πιο πίσω.

Το κινητό της είχε χτυπήσει κάμποσες φορές αλλά εκείνη επέλεξε να το αγνοήσει.

Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι ο ήχος κλήσης ήταν το τραγούδι μου.Το "ταξιδεύω"

Η καρδιά μου έχασε ένα χτύπο κι χαμογέλασα ελαφρά.

Δε ξέρω γιατί ικανοποιήθηκα τόσο ήξερα ότι της άρεσαν τα τραγούδια μου.Αλλά η επιβεβαίωση με ανακούφισε από ένα αόρατο βάρος στο στήθος μου.

Η Σίσσυ σταμάτησε έξω από το δεκαόροφο κτίριο μιας φημισμένης εταιρίας της O.L.G.A. διαφημιστικη εταιρια αν θυμόμουν καλά με πρατηρία σε όλη τη βαλκανική χερσόνησο.