Zararlı İlişkiler

4. Bölüm

Pietro ve Rhodey'i takip ederek insanların oluşturduğu daireye yürüdüm. Rhodey beni Potts'un yanına ittiğinde sesimi çıkarmadan kızın yanına oturdum. Karşımda Nat ve yanında huzursuzca kıpırdanan Rogers vardı. Gözlerimi onlardan çektim ve tavana diktim.

"Nerelerdesin Tony?" Pepper'ın sıcak nefesini kulağımın dibinde hissettiğimde bir anlığına istemsizce gözlerimi yumdum. Sessizce sadece dudaklarımı oynatarak mırıldandım, sikerler. Gözlerimi Pepper'a çevirdim ve bana sokulmasına bir şey demeden mırıldandım. "Seni ilgilendirmez ama şimdi buradayım işte." Burnunu boynuma sürterken mırıldandı. "Hadi yukarı gidelim." Dudağımın bir kenarı yukarı kıvrılırken ayaklanmaya hazırlandım.

"Gitmiyorsun Stark." Rhodey elinde boşalmış bir şarap şişesiyle küçük dairemize yürüdü. Pepper'dan biraz uzaklaşarak arkadaşıma döndüm. "Pardon?" Şişeyi bana uzatarak mırıldandı. "Oynuyorsun." Gözlerimi devirdim ve şişeyi alırken mırıldandım. "İyi." Pepper başını omzuma yasladı ve uzun ince parmaklarını üst bacağımın iç kısmında gezdirmeye başladı. 

Rhodey dairenin bir kısmına geçip oturdu. "Şimdi, ev sahibi olduğumdan ve kimseyi daha önce oynamadığını söyleme durumuna sokmayacak kadar iyi bir insan olduğumdan oyunu anlatıyorum." Gözlerim istemsizce Rogers'a kaydı. Elindeki bira şişesine bakıyordu. Bakışlarımı tekrar arkadaşıma çevirdim.

"Birisi şişeyi çevirir. Şişe kimin önünde durursa çeviren kişiyle birlikte-" arkasındaki küçük kıyafet dolabını gösterdi "buraya giderler ve yedi dakika geçirirler." Sırıtması yüzüne yayılırken mırıldandı. "Işığı açtığımızda süre bitmiş demektir. Eğer bir şeyler yapacaksanız-" şimdi gözleri benim ve Pepper'ın üstündeydi. "Çabuk olun." Clint onu desteklemek adına bana bir peçete fırlattığında kolumu Pepper'a doladım. "Seyirciler beni rahatsız etmez." Birkaç kişi kıkırdarken minik dairemize baktım. Tanımadığım kimse yoktu. Sol yanımdan bakınca sırayla Pepper, onun yanında Rhodey, Wanda, Bucky, Rogers, Natasha, Clint, Loki ve Pietro vardı. 

"O zaman çeviriyorum." dedim Pepper'dan ayrılıp şişeyi ortaya yerleştirerek. "Hayır!" Araya Nat girmişti. "Hepimiz biliyoruz ki o şişe sen nereyi istersen orada duracak. Bu yüzden senin yerine başkası çevirsin."  Ona gıcık bir ifadeyle baktım. Bana böyle davranması sinirimi bozuyordu. Şişeyi yerde ona yuvarladım. Yerime geçerken gözlerim Rogers'a kaydı. Nat'in onun yüzünden bana böyle davranması sinirimi bozuyordu. Nat şişeyi durdurup benim gibi dairenin ortasına doğru eğilerek yerleştirdi ve rastgele döndürdü. Şişe Rogers'ın önünde durduğunda gözlerimi devirdim. Madem o bana kötü davranıyordu, benim de karşılık vermem sorun olmazdı.

Alaycı bir gülümsemeyle ona baktım. "Sen git istersen." Gözlerimle Steve'i işaret ettim. "Bir daha bu şansı yakalayamazsın." Nat'in yüzü hafifçe kızarırken kimseden ses çıkmıyordu. Gözlerimi devirip ayağa kalktım. "Peki, sen bilirsin." 

Dolaba doğru yürüyüp kapıyı açtım. Rogers hala oturuyordu. "Gelmeyecek misin?" dedim ona dönerek. "Merak etme ısırmam." Oturduğu yerden kalktı ve önümden geçerek dolaba girdi. İçeri girip kapıyı kapattım.

"Yedi dakikanızı başlatıyorum." Rhodey'nin sesini duyup Rogers'a döndüm. Sadece dolabın aralıklı kapısından giren minik bir ışıkla yüzünü perdeli olarak görebiliyordum. Benden biraz daha uzun olduğundan başımı geriye yatırdım. Aramızda sadece santimler vardı. "Bu oyun ne için biliyorsun değil mi?" dedim alaycı bir sesle.

"Bir erkeği mi öpeceksin?" dedi benimkine benzer bir tonda. "Karşı cinsine doyan insanların sonu ne olur biliyor musun?" dedim sakince. "Ne olurmuş?" 

"Artık cins ayırt etmezler." Sırıttığına dair bir ses duydum. 

"Beni öpmek mi istiyorsun?" Derin bir nefes alıp verdim. "Benden hoşlanmıyorsun ama öpmek istiyorsun." Gözlerimi devirdim. "Sadece hoşlandığın kişileri öpeceksin diye bir kural mı var?"sesim sıkılmış çıkmıştı da. "Hangi yılda yaşıyorsun bilmiyorum ama o dediğin yüz yıl öncede kaldı."