Zararlı İlişkiler

8. Bölüm

Steve'den

Bir hafta... o günkü garip konuşmamızın üzerinden tamı tamına bir hafta geçmişti. Anthony o günden sonra pek ortalarda görünmemişti. Bu iyi miydi kötü müydü bilemiyorum. Eve geldiği yoktu zaten... üstüne son üç gündür okula da uğramıyordu. Nerede olduğu hakkında sanırım hiç kimsenin bir fikri yoktu. Bay ve Bayan Stark pek endişeli durmuyordu... ama yine de arkdaşlarının endişeli mırıltılarına kulak misafiri olmuştum.

Yine eskiye dönmesiyle ilgili anlamlandıramadığım bir şeylerdi. Pek memnun değil gibiydiler... 'eskiye dönme'nin ne olduğuna o kadar takılmıştım ki kendi düşüncelerime odaklanamıyordum. Beni öpmesinin anlamını bir türlü düşünemiyordum... gerçi düşünmeye çalıştığım zamanlarda da hiçbir anlam veremiyordum. 

Öpmesinden daha önemli bir konu vardı... vücudundaki tüm o yaralar... cevap vermemişti ama kendi yapmıştı. Bu barizdi...ama neden? İstediği her şeye sahipti.. parası, tipi, zekası... neyi eksikti? Neyi eksikti de hıncını kendinden çıkarıyordu? 

Gerçekten dediği kadar sıkılıyor muydu? Kendine zarar vermeyi bir eğlence olarak görecek kadar sıkılıyor muydu? Huzursuz bir şekilde yatağın diğer tarafına döndüm. Okula gitmem gerekiyordu ama kalkmak istemiyordum bir türlü. Adamın her hareketi zarardı. Gittiğinden beri düşünmeden tek bir an geçirememiştim ki.

Kapım üçüncü kez tıklatıldığında yatakta doğruldum. Maria bu sefer diğer ikisinin aksine kapıyı aralayıp içeri girdi.

"Steve hasta olup olmadığını kontrol etmek istedim." Örtüyü üstümden itip ayaklanırken mırıldandım. "İyiyim Bayan Stark." Dudaklarını birbirine bastırıp bana kısa bir bakış attı, iyi olduğumdan emin olduktan sonra konuştu. "Maria." başımı aşağı yukarı salladım. Bir an sonra kendimi tutamayıp konuştum.

"Anthony'i de böyle merak ediyor musunuz?" Kapıya dönmüş olan kadın duraksadı ve bana döndü. Bir an için kızacağını düşündüm ama onun yüzünde daha farklı bir ifade vardı. "Tabii ki... eğer nerede olduğunu bilmesem çok endişelenirdim." Şaşkınlığıma hakim olamadan konuştum. "Biliyor musunuz?" Başını aşağı yukarı salladı. "Strangede." 

"Strange?" dedim şaşkınlığım hala devam ederken. Gülerek elini boşver dercesine salladı ama yüzümdeki merak geçmeyince açıklamaya başladı.

"Stephen Tony'nin çocukluk arkadaşı. Onun evinde kalıyor."  Gözlerimi kırpıştırdım ve bu ismi düşünmeye çalıştım. Çok tanıdık geliyordu ama beynimdeki anıyı tutup çekemiyordum. "Stephen okula gitmez, büyük. Bir pubı vardı..." biraz düşünür gibi duraksadı. "Dinner's sanırım." İsim beynimde gereken çağrışımı yapınca başımı salladım. Beni götürdüğü ve hayatımda ilk kez sarhoş olduğum yerdi. 

"Hazırlan hadi, Happy seni bekliyor." ve odadan çıktı.

*** 

"Teşekkür ederim Happy." Adam önemsiz olduğunu ifade eden bir şekilde elini salladı ben de arabadan inip kapıyı kapattım. Okula doğru birkaç adım atmıştım ki bir anda Pepper koluma girerek benimle yürümeye başladı. Görünür bir şekilde endişeli olan tek kişi oydu. Son bir hafta onun Anthony'i hoşlanmaktan çok sevdiğini anlamama yaramıştı.

"Dün gece geldi mi eve?" Başımı iki yana salladım sadece. Artık endişeli hissetmiyordum kendimi. Nerede olduğu belliydi. Büyük ihtimalle gündüzleri içiyor geceleri de sevişiyordu. Sıkılmıştı... peki benden mi? Eve benim yüzümden gelmemesi fikri hala biraz rahatsız ediyordu.

"Of... çatlayacağım meraktan!" Pepper'ı biraz daha kendime çekip kolumun arasında duran kolunu okşadım. "Annesi Strange diye birinde olduğunu söyledi, merak etme artık." Pepper'ın okula doğru ilerleyen adımları duraksadı. "Stephen'da mı?"