Zagubiona Raperka

Prolog

Hej! Jestem Olivia Eriksson. Mam 18 lat. Razem z rodzicami przeprowadziłam się do Polski, a dokładnie do stolicy. Od czasu wyjazdu z Norwegii, mam kontakt jedynie z Martinusem i Michałem. Nadal jestem na niego zła. No dobra kończymy te opowiastki z przeszłości, teraz teraźniejszość. Dzisiaj w mojej szkole jest "Konkurs Talentów". Jestem już dość znana na YouTube przez to, że nagrywałam filmiki z bliźniakami. Nie wiedzieliście, ale od 13 roku życia kocham rapować. Więc myśląc co pokazać na konkursie talentów zaprezentuję cover piosenki/rapu ReTo-"UA". Pierwszy raz będę przed kimś rapować, mam lekki stres.

-Kolejną osobą jest...Olivia Eriksson! Wielkie brawa dla Olivii.- pani wywołała moje imię. Ostatni oddech i wychodzisz. Wyszłam...

-Dzień dobry wszystkim!- powiedziałam do mikrofonu.

-Co nam zaprezentujesz?- spytała pani z muzyki.

-Zarapuję. Ścieżka 3.-powiedziałam uśmiechając się do tej baby, której szczerze nienawidzę. Puściła piosenkę.

(możesz puścić piosenkę z mediów)

Po zakończonym występie wszyscy bili mi brawa. Te szkolne plastiki patrzyły na mnie z chęcią mordu, bo chłopaki się do mnie jeszcze bardziej ślinili.

-Dziękujemy Olivii! Następna osoba to Eryk Machnik! Zapraszamy.- zeszłam ze sceny, przybijając piątkę z Erykiem. Wiedziałam, że Majka mnie nagrywała. Kazałam jej to nawet zrobić. Więc idę w stronę dziewczyny.

-Oli wiesz, że to będzie też na stronie szkoły? Bo ta babka z W-F nagrywała.- zaczełam się panicznie śmiać.

-Ale nagrałaś mi, co nie?- ona tylko kiwnęła głową na potwierdzenie.

-Myślę, że wygrasz ten konkurs.

-Nie wiem Ali, też dobrze śpiewa.- dziewczyna pokręciła głową ze zrezygnowaniem. Na szczęście Eryk był ostatnim uczestnikiem konkursu.

-Zapraszamy wszystkich na scenę!- powiedziała pani dyrektor przez mikrofon. wszyscy weszli na scenę i patrzyli na panią. -zaczniemy od miejsca 3. A więc miejsce 3 zajął Marcin Pietrzak. Brawo!- Marcin podszedł i odebrał dyplom i medal.

-Drugie miejsce zajęła...Alicja Malinowska. Brawo!!- powiedziała tym razem pani z muzyki. Wszyscy oczywiście zaczęli klaskać i wiwatować.

-I 1 miejsce zajęła Olivia Eriksson. Brawo Olivia!!!- tym razem chyba wszyscy najgłośniej klaskali i krzyczeli. Podeszłam i zobaczyłam złoty medal i dyplom. Pani założyła mi medal na szyję i podała dyplom. Potem jeszcze cała reszta dostała dyplomy za udział.

*Następny dzień* Rano*

Wstaję rano, ubieram się i robię wszystkie normalne poranne czynności. Z racji, że nie jem śniadań  wychodzę wcześniej. Po drodze przeglądam YouTube i Instagram. Po jakiś 20 minutach jestem już w szkole. wzrokiem szukam Majki. Po chwili zauważyłam ją z jakimś mi znajomym chłopakiem. Podchodzę i prawie się rozryczałam... to znowu on...

-Marcus??? -Chłopak odwraca się i chytrze uśmiecha. Ja mam ochotę się rozpłakać, tu i teraz.

-Ooo...Olivia skąd ty się tutaj znalazłaś?- nie wytrzymałam i walnęłam go z liścia w twarz. Nie mogłam znieść jak się tak uśmiecha.

-Majka lepiej, żebyś z nim nie chodziła.- powiedziałam i odeszłam od nich. Szłam w stronę sali plastycznej, gdzie za chwilę miałam mieć zajęcia artystyczne. Wchodząc do sali, zauważyłam chłopaka siedzącego w mojej ławce. Podeszłam i ukazał mi się Tinus.

-Tinus!!- zaczęłam piszczeć. Chłopak wstał i mocno mnie przytulił.

-Oli!!! Co ty tu robisz?

-Mieszkam i chodzę do szkoły, Idioto! -odsunęłam się od chłopaka. - Ale co ty tu robisz?-spytała bo byłam bardzo ciekawa.

-Przyjechaliśmy na pokaz szkolny. Bo u was w szkole uczą Norweskiego.

-To fajnie. Dobra spadaj bo zaraz mam lekcje.- chłopak odszedł ode mnie.