بعد از آن هرشب محتوای کاغذ را می خواندم . و صبح روز بعد شاخه گل بابونه ای را روی سنگ قبری که با ابیات زیر تزئین شده بود می گذاشتم:
امشب کجای جهانم؟
نی بر زمین و نه بر ابر
ای عشق گمشده ی من !
امشب کجای جهانی؟
"پایان"
امضاء : مریم
