Ben ailemin kim oldugunu bilmeyen bir çocuğum doğar doğmaz yetimhaneye vermisler beni daha nereli kimlerin çocuğu kim olduğunu bilmeden 8 yaşına kadar gelen birisiyim yetimhanede çok iyi geçiriyordum ttwk eksik olan şey anne ve baba şefkatiydi ama hep ailemin hayata olduklarını düşünmüştüm ve hiç onlardan umudumu kesmemiştim taki kaldigim yetimhame yanmayana kadar kaldığım yrtimhanede iki bayan hademeci vardı biri esra abla diğeri ise fatma abla her ikisinide cok seviyordum bu yasima gelene kadar bana hem annelik hemde babalık yapmışlardır ama simdi ikisinden biri yok bir gün sabah kalktığımızda kahvaltımızı yapıp okula gitmiştik okulumuz yetimhaneye fazla uzak değildi 4 üncü derteydik teneffüs zili çaldı ve bahçeye çıktık birden aşağıdaki sokaktan çığlıklar gelmeye başladı herkes duvarın üstüne çıkıp oraya bakıyrdu bende çıkıp baktım ne göreyim bizim yetimhane yanıyor o sırada yetimhanede kalan bütün çocuklar okuldaymış ama yetimhanede esra abla ve fatma abla varmış esra abla yangin ciktigi sırada bahcedeymiş ama fatma abla allevrenin içinde yanarak ölmüş. İşte o günden sonra insanların ölmesi bu kadar kolay olduğunu olduğunu ve aileminde hayata olamayacaklarını anlamıştım ama yinede içimde küçükte olsa halada bir umut vardı.💓hiç bir zaman kendinizi tek başınıza zan etmeyin❤
