Tony'e hak ettiği kucaklamaları verirken Kaptan'ın kalkanını çalıyoruz. Wanda ve Pietro ile ders çalışırken, Peter ile okulu asıyoruz. Loki ile Asgard da uzun bir yolculuğa çıkmışken, Clint ile kahve içiyoruz.
Ve daha birçok şey,,
×Dikkat×
×Fazla h...
Bölüm silindiği için 2 defa yazmak zorunda kaldım :( İyi okumalar 💖
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üstündeki önlüğü düzeltip elindeki karton bardağa isim yazmaya devam ettin. Şuan nerede miydin?
Yeni bir şehire taşınmıştın masraflarla başa çıkabilmek için kendine geçici bir süre iş bulmalıydın ve sende kendine Starbucks'da uygun bir iş bulmuştun. Bu kafe'nin önemli özelliği hemen karşısında Yenilmezler Kulesi'nin bulunmasıydı. İnsanlar Yenilmezler'in fotoğraflarını çekmek istediklerinden midir bilinmez. Kafe sürekli dolu olurdu.
Sıradaki bardağı eline aldın.''İsminiz lütfen?''
" Barton"
Güzel ses tınısını duyduğun anda kafanı kaldırıp önündeki Hawkaye'e baktın. Sıraya girmesine şaşırmadan edemedin.
"Bir Yenilmezsin ve sıraya mı girdin?"
"Kahramanlık iç güdüleri işte"
Gülümsedin ve el yazın ile bardağa "Barton" yazıp teslim ettin. O günden sonra hayatın değişmişti.
2 Ay geçmesine rağmen Clint her gün aynı saatte senden filtre kahve almaya geliyordu. Sırada resmen sohbet ediyor şakalaşıyordunuz. Sizi görenler ise bu samimiyetinizi hayret kalıyordu. Hatta bir gün Clint sırada o kadar çok durmuştu ki insanlar Yenilmez olmasını umursamasan ona artık kahvesini alıp gitmesini söylemişlerdi.
Yine aynı saatte Clint'in gelmesini bekledin. Fakat o gelmedi.
Günün sonuna kadar beklediğinde ise yine ortalıkta Clint yoktu. Oflayarak çantanı aldın ve önlüğünü çıkardın.
Akşam saatlerinde sokağın bu kadar boş olmasına anlam veremedin ve evine doğru ilerlemeye başladın. Ama arkandan gelen ayak sesleri seni rahar bırakmadı. Çok geçmeden bir el kolunu tuttu. Korkarak yerinden sıçradın ve arkanı döndün.
"Clint?!"
"Selam Y/N."
Sokak lambasının loş ışığında yüzünü görünce ağlamamak için kendini tuttun. Elmacık kemiği mor, dudağı da patlaktı.
"Ne oldu sana böyle?"
"Bilirsin, klasik dayak yedim işte. Ama merak etme biz kazandık onların durumunu görmeliydin. Kendimi savunamadığımı düşünme Almanya havaya uçuyordu adamlar uzaylı teknolojisi var, bende ise sadece ok ve yay. Biliyor musun Tony onl-"
Onun hevesle yaşadığı şeyleri anlatışı senin parmağını onun elmacık kemiğine koyuşun ile kesildi.
"Çok acıyor mu?"
Sana baktı. Boş sokakta sadece sizin sesleriniz vardı.
Patlak dudağı ile sana gülümsedi.Onun için endişelenmeni seviyor olmalıydı.
