This is my life !

Hoofdstuk 5

De 2e week van school. Ik ga weer naar school.

Mijn moeder heeft de rector gebeld, die gaat er rekening mee houden.

Ik hoop zo dat er niks gaat gebeuren.

Op school aangekomen zie ik ze al staan. Anne, Lindsey en Tom.

De grootste pestkoppen van de school. En ik ben de grootste pispaal.

Ze lopen naar mij toe. Ze maken een rondje om mij heen.

Voor het eerst in een lange tijd, ben ik niet meer zo heel bang.

'Zo kleine, heb je lekker met je moeder zitten huilen? Heb je lekker zitten klikken?' zegt Tom.

'Ik niet, mijn moeder.'

'Oh ja! Leg de schuld maar op je moeder!' roept Anna.

'Je durft gewoon niet, je bent hartstikke bang!' Roept Lindsey.

'Nee dat is niet waar. Ik had het gewoon verteld en toen heeft me moeder de rector gebeld.' zeg ik vlug.

'Jij bent echt erg hè! Ik wil dat je meeloopt.' zegt Tom.

'Waarheen...?'

Ik wil niet dat ze weer zoiets ergs gaan doen. Ik ben bang...

'Waar gaan we heen??'

Anne, Lindsey en Tom kijken elkaar gemeen aan.

Ik vertrouw het niet, en bedenk snel een smoes.

'Mag ik eerst even naar de wc..?'

'Ja natuurlijk! Anders pis je zeker weer in je broek.'

Ik ren er snel heen. Ze komen niet achter me aan.

Als ik eenmaal in het hokje zit, hoor ik 2 meisjes giechelen.

Kon ik dat ook maar. Met een andere vriendin lachen om grappige dingen.

Dan gaan er 2 hokjes op slot.

Op een gegeven moment laat ik een scheet. Shit..!

Hoe falend is dat...

'Hee Robin! Lach eens naar de camera!' Hoor ik Lindsey zeggen.

Ze buigen allebei over de rand van het wc-hokje. En ze zijn aan het filmen.

'Doe normaal! Hou op!'

'Nou Robin, als jij nu nog eens gaat klikken bij de rector, komen deze foto's op het internet. En maken we posters. En die hangen we overal op!'

'Doe normaal, dat kun je niet maken!!'

'Oh jawel. Dat is met 1 klik gebeurt!' roept Anne.

'En ik heb een heel erg mooi filmpje van die lekker harde scheet die je liet!' Hoor ik Lindsey zeggen.