Na 1 uur mochten we weer terug bij Niall. Ze hadden hem mooi en vredig in bed gelegd. De jongens hielden mij vast en met zijn 5en stonden we aan het bed. We mochten nu een voor een naar binnen. Er waren al een aantal mensen hierheen gekomen om naar Niall te komen kijken.
Alle mensen raakten mij aan, zeiden hoe erg ze het vonden. Het gleed allemaal langs me af. Ik staarde alleen maar naar Niall die daar in bed lag, levenloos.
Zijn laatste woorden blijven door mijn hoofd spoken. Zijn lied blijft door mijn hoofd gaan. Ik hoor zijn stem overal.
Mijn lichaam word overspoelt met emoties. Ik heb geen idee hoe ik me moet voelen. Ook Ellen was gekomen. Toen ik alleen met haar bij Niall was keek ze mij aan.
‘’ Gaat het Amber?’’
Ik schud zonder geluid mijn hoofd.
Ik slik. ‘’ Nee.’’
‘’ Weet je nog wat ik zei over je beschermengel?’’
Ik kijk Ellen raar aan.
‘’ Zodra jouw ware lieifde sterft word hij jouw bescherm engel. Op dit moment ben ik dat dus…’’
‘’ Ellen, NEE! Je kan niet weggaan. Vooral niet nu. Ik heb je nodig. Ik moet Niall vinden!’’
Helemaal in paniek schud ik Ellen door elkaar.
‘’ Ik kan toch niet 2 mensen tegelijk verliezen?!’’
‘’ Het spijt me Amber. Maar nu kan ook ik eindelijk rusten. Mijn taak zit erop.’’
‘’ Ellen nee!’’
Ellen legt haar hand op Nialls borst. Ik kijk haar angstig aan. Met een vuist loopt ze naar mij toe. Ze zet haar vuist op mijn hart en opent langzaam haar hand.
‘’ Voel je die warmte?’’
Ik knik. ‘’ Niall…’’ mompel ik.
Ellen glimlacht en verzekerd me dat Niall me gaat vinden. Dat hoopte ik dan maar. Ellen vertelde me ook dat er misschien een kans bestaat dat Niall helemaal niet met me kan communiceren. Ons gesprek word onderbroken door nieuw ‘’ bezoek ‘’
Ik omhels Ellen. ‘’ Thank you for everything. Rest in peace Ellen.’’ Ze geeft me een knipoog en haar lichaam verdwijnt als sneeuw voor de zon.
Achteraf weet ik nu nog niet wat Ellen precies was. Een engel, een geest. Geen idee.
De volgende bezoekers komen al binnen en condoleren me. Ik knik en tranen rollen over mijn wangen. Het lijkt zo onwerkelijk. Voor mijn idee staat Niall dadelijk gewoon op en gaat dan weer mee naar huis.
Helaas is het precies tegenover gesteld.
Het was vreselijk om om 10 uur naar huis te moeten. Iedereen bood aan mee te gaan. Ik weigerde alle aanboden.
Ik moest dit alleen doen. Nila en Nj, nu Niall jr, moesten ook zo snel mogelijk weer normaal leven.
Iedereen was al thuis. Kyra was met Niall Jr en Nila al thuis. Ik bleef tot het laatste moment. Harry wachtte buiten op mij, wist ik. Ik heb wel 10 minuten door de kamer gelopen. Niet wetend wat te doen. Ik heb de dokter 10 keer gevraagd of hij goed voor Niall wou zorgen. Langzaam laat ik mijn hangen over de reling van het bed glijden. Voorzichtig raak ik Nialls hand aan. Ik schrik, hij is kouder dan ik dacht. Ik observeer zijn gezicht.
Al snel glimlach ik door mijn tranen heen. Hij is nogsteeds dezelfde Niall, maar dan slapend. Ik raak zijn haar aan. Ik ga huilend met mijn hand over zijn wang. Snel kus ik hem nog eens. Daarna loop ik weg zonder om te kijken. Buiten fluister ik tegen de deur dat ik morgen terug kom. De zuster die de deur op slot doet kijkt me raar aan. In de gang zie ik Harry staan met zijn mobiel. Ik loop haastig op hem af en begin weer te huilen.
Nila en Niall Jr zijn nog wakker als ik thuis ben. Kyra en Harry vragen nogmaals of ze moeten blijven. Ik schud mijn hoofd en bedank ze. Nila en Niall Jr zitten samen stil op de bank.
‘’ Shall we go to bed?’’
‘’ Mam, we kunnen nu toch weer Nederlands praten. Papa is toch weg.’’
‘’ Kom’’ zeg ik met een trillende lip.
Ik stop mijn kinderen in en ga zelf weer naar beneden. Onder aan de trap ga ik even zitten en staar naar de voordeur. Ik zou hier wel kunnen blijven zitten totdat Niall weer thuis komt. Ik trek me aan de leuning omhoog en loop de woonkamer in. Dwangmatig moet ik alles van Niall aanraken. Tranen gutsen uit mijn ogen maar ik maak geen geluid. Zo ga ik het hele huis door en krijg ik overal herrinneringen van. Ik loop onze kast in en trek een shirt van Niall aan. Het ruikt naar hem.
In mijn kamer ga ik achter de laptop zitten. Ik moest nu zoveel gaan regelen. Ik zocht telefoonnummers maar niets was goed genoeg. Tot ik het mailtje van Simon zag. Of ik de volgende dag alsjeblieft wou komen.
Zodoende stond ik om 8 uur in Simons kantoor. Hij had gehuild, dat zag ik.
‘’ Sooo..’’ zegt Simon.
Ik kijk hem aan en bijt op mijn lip.
Hij rommelt wat in zijn la en geeft me een dikke map. Ik kijk hem aan en hij knikt. Hij legt uit dat Niall hem dit heeft gegeven. Samen hebben ze dit gemaakt. Vanuit Simon ging ik meteen naar het ziekenhuis en ging ik bij Niall op de kamer aan een tafeltje zitten. Ik bladerde door de map. Alles is al geregeld. Alles.
Ik hoefde alleen maar te bellen voor een akkoord. Niall had een hele lijst met wensen gemaakt.
Ook zaten er dvd’s, bankpasjes met veel geld erop en een contract in. Een platendeal. Niall wou perse dat ik het deed. Ik kijk naar Niall. Ik bevestig mijn besluit met een knik.
Ik blader terug naar de lijst.
1. Please call this compagny, they know everything
2. I have a songlist in this binder. Use it.
3. I really, really want you and the guys to sing moments. Live for me and for the fans. As a sort of goodbye song.
4. You’re going to replace me in One Direction.
Niall had met Simon al besproken dat ze een andere naam gingen krijgen en dat ik hun backstage ging helpen met het kiezen van liedjes enzo.
Het leek wel alsof Niall al wist dat hij doodging. Ik kijk naar mijn gitaar die ik heb meegenomen en begin moments te spelen.
‘’ Shut the door, turn the lights out.’’ Meteen voel ik 4 handen op mijn schouders. Liam, Louis, Harry en Zayn zingen met mij mee. Precies zoals Niall dat wou. Ik liet ze de map zien met alle wensen.
‘’ He already knew this was going to happen.’’ Zegt Louis onbegrijpelijk.
Heeeee, thankyou thankyou thankyou for 51k omggggg
Omdat jullie zo lief zijn enzo upload ik nu dagelijks een update. ( Het zijn nog 3/4 updates hierna en dan komt er een nieuw verhaal)
