ASİ ve GÜZEL

KURTARICIM.

Karanlıktı…  Çok karanlık…  Beynim sanki bomboştu. Ben kimdim? Ve en önemlisi ne oluyordu? Bir şeyler söylemeyi denedim ama dudaklarım beynime inat kımıldamıyordu. Kaç gündür konuşmuyordum ben ? kaç gündür bu haldeydim? Kıpırdamaya çalıştım bu sefer ama canımı yakmaktan başka bir işe yaramadı.birv ışık yandı birden gözlerim kör olacak sandım. Hemen gözlerimi kapadım. Lanet olsun ben kime ne yapmıştım ki ! burdan çıkınca kim dost kim düşman bellemem gerekecekti. Tanrımm buradan çıkabilecek miydim ki ? gözlerimi yavaş yavaş açtım. Gözlerimi her kırpışımda lambanın şekli gözümde oluşuyordu. Burada neden hiç pencere yoktu yahu ? üşüyordum da. Çok soğuktu burası. Ben üşümeyi sevmem ki. Yalnızlığımı hatırlatır bana. Kapı açılıverdi birden. Öyle filmlerdeki gibi koca koca botları olan iri yarı bi adam gelmedi. Cırlak tipli kızın tekiydi gelen. Oysa ne güzeldi. Niye bana bi şey yapma ihtiyacı hissetmişti. Saçmalıyordum beynim sulanmış. Güzellikle ne alakası var bi dakika önce kıza cırlak demişken. Nefesimi toplamaya çalıştım “ Ne istiyorsunuz benden ?”  kırgın, yorgun, kısık çıkmıştı sesim. Bu kız niye bu kadar rahattı ? bernden küçüktü fizikçe, ve ellerim kollarım bağlı değildi. Kımıldayamıyordum o ayrı mesele. Sahi ben niye hareket edemiyordum ? bi haltlar dönüyordu burada. Sincie gülümsedi. “ Sevgilini bekliyoruz tatlım ?” tatlım mı ? ıykkk.. Pardon sevgilin derken neyden bahsediyordu ki bu !  “Anlamadım ?” 

“ Ahh tatlımm numarayı kes Xavier’cığıjı bekliyoruz. Babama vermesi gereken hesaplar var. Bizde sevgilisinden vazgeçemez diye düşündük o pozlarda sonra!! “  Lanet olsun. Cidden ben ne günah işlemiştim de bunlar başıma geliyordu. Bende onun gibi davranmaya karar verdim. Rahat. “Yanılıyorsun canım, biz sevgili falan değiliz. Bilirsin işte popüler çocuklar bi kızla görülse hemen sevgili damgası basarlar. Olay da bu işte.hem onun Sasha diye bi kız arkadaşı var. Nasıl bilmezsin ? “

Ne çok konuştum yahu. Sesimdeki alay ve cümlelerimle kendimi baya aşağılamıştım. Sıradan sıradan bi kız gibi bahsetmiştim kendimden umarım buna değer de inanır. Düşünürmüş gibi bi hali vardı. Yani ben öyle sanıyordum. Birden kahkahayı basınca aslında bu düşünmenin bi çeşit alay olduğunu anladım.

“ Xavier’ı sevmesekte tanırız güzelim. Genelede gazetelerde dergilerde lkızlarla daha değişik pozisyonalrda çıkar bi defter kavgası yaparken değil” dediğinde söylediklerindeki imaya suratımı buruşturdum. İğrenç.

Nası böyle rahattı bu insanlar? Doğrulmqaya çalıştığımda oda da benimle 360 derece döndü.

“ Sana enjekte ettiğimiz ilaçlara göre fazla zorlamamalısın.” Dedi sırıtarak.

Ne ? Ne demişti o ? İlaç? Enjekte etmek ? Bana ?

“Uyu da başımıza bela açma diye. Imm birazda seni konuşturmak için olanlar vardı.”

Sanki komikmiş gibi sırıtıyordu birde. Belki de benim duyduklarıma verdiğim tepkii hoşuna gidiyordu. Tanrım!

“ Şşş korkma korkma. Xavier’la olan aşk maceralarını anlatmadın. Daha doğrusu hiç bi şey anlatmadın. İlaçlara verdiğimiz paraya yazık oldu.”

Ne salak kızdı bu böyle ?

“Neyse uslu dur. Birazdan gideceğiz.”

Sanki bişiler yapıcak halim vardı. Nereye gidecektik ? bugünleri de mi görecektim ?

Bi kaç saat tavanı izxledikten sonra bi moruk ve iri yarı bi adamla geldi. Sert ifademi korudum. Korumaya çalıştım demek daha doğru olur. Ne kadar başarılı oldum meçhul. Şu moruk babası olmalıydı cırlak cadının.

Her şeyi anladım da bunların Xavier’la  ne alakası vardı. Babasına hesap verecekmişmiş. Borcu var derdim de Xavier bu. Yani bu imkansız. Kafamda deli sorular. Adamın oğlunu mu öldürdü acaba :O sonunda tahmin etme becerime şaşırarak susmasını emettim.

İri adam beni kaldırırken iki tanesi daha içeri girdi. İkisi kollarımdan tutarken diğeri bi enjektör çıkardı. Bu da nesi ? beynim tehlike sinyallerini aldığında otomatik olarak debelenmeye başladım. Kahretsin! En başından beri tehlikedeydim zaten. Ne için? Bir hiç ! hemde en kocamanından. Yokluğum u fark eden var mıydı acaba diye düşünürken koluma saplanan acıyla gözlerimi açtım. Kaybetmiştim savaşı ! ne olacaktı bana şimdi ? iğne yapan adam gözlerimi bağladı. Zaten yavaşş yavaş değişik hissediyordum. Sanki sıvı damarlarımı yeni yeni dolaşıyordu. Bacaklarım bana ihanet etti.en son beklenen anın geldiğini anladım. Karanlık bi boşlıuğa yuvarlanışımda bilincim kapılarını kapadı.

Birisi telefonla konuşuyordu.

“Bekliyoruz. Umarım kuyruklarıun olmaz. Peki. Acele et.”

Neler olmuştu ? yine sabah hissettiğim gibi halsiz hissediyordum. Ellerim yüzüme gittiç gözlerim bağlıydı. Birisi sertçe ellerimi yüzümden çekti.

“ Küçük hanım uyanmış da yaramazlık yapıyor.”

Bu ses bana yabancıydı. Kimdi bu ? kaşlarımı çatıp tahmnin etmeye çalıştım.

“Ben Tina’nbın babası Tim.”

Kafama dank etti . ben o adamın sesini duymamıştım ki.Tina’ymışımış. çokta meraklıydım isimlerinize. Sert bir rüzgar esiyordu. Dağın başına mı getirmişlerdi beni ? hadi canım ! Londra’da ? kafayı sıyırmaya başladım galiba.

“bırakın onu!”

Nefes nefese kalmıştı. Aşinası olduğum bi ses. Xavier.. Gelmezdi. Sanmıyordum. Kurtuluşumun verdiği sevinç  ve onun sesinin verdiği heyecanla bacaklarım beni taşımayacaktı ki öyle de oldu. Biri beni anında yakaladı.

“Heey! Onu oradan uzak tut.!”

“Xavier neler oluyor ?”

“Şşş! Korkma Beth.”

Xavier’ın güven verici sesine pekte güvenesim gelmiyordu.

“Neler oluyor? Xavier?” telaşla çıkan sesimin karşılığında moruk adamın kıkırtsı geldi.

“Aah hadi ama gençler dsuygulandırıyorsunuz bizi”

Ardından hemen komut verdi.

“Gözlerini açın !”

Gözlerimdeki  bezi çözerken alttan Xavier’ın ayaklarını ardından koyu mavi kotunu beyazs göçmleğini en sonda dağınık saçları görüş alanıma girdi.gözleri kızarmıştı. İçmiş miydi ? uyumamış mıydı ? başımı rüzgarın geldiği yöne çevirdim. Gözlerim kocaman açıldı. Tanrım! Bi gökdelenin tepesindeydik. Nerden biliyorlardı yükseklik korkum olduğunu ? olamaz midem kaynamaya başladı. Dayanabilir miydim ? rengim atmış olmalıydı.

“ Bırtakın onu teklifinize hazırım.”

Xavier emindi. Ben ise kurtuldum diye sevinirken adamın teklifini duyunca cenaze törenim kalabalık olur mu diye düşünmeye başlamıştım.