Mark, Lena'yı bi koltuğa yatırdı. Herkes tedirgindi ama en çok Lucas ve Mark. Sonuçta Mark'ın sevdiği kadın Lucas'ın da ablası.
Lucas: ABLAMA NE OLDU!?
Mark: BİLMİYORUM.
Lucas: NAPICAZ AĞAĞAĞA
Mark ve Lucas birbirlerine bakarak ne olduğunu anlamaya çalışıyorlardı. Oysaki Lena gözünü açmıştı. Nana Lena'ya baktı sonra Lucas ve Mark'a dönüp kikirdedi. Lena elini ağzına götürerek 'sus' işareti yaptı ve göz kırptı.
Nana'nın kıkırdamasını duyan Lucas Nana'ya dönüp bağırmaya başladı.
Lucas: KOMİK OLAN NE? ABLAMIN BAYGIN OLMASI MI!?
Lucas Nana'ya çok yüksek sesle bağırmıştı. Üstüne yürüyordu. Leo hemen Lucas'ın kolundan tuttu ve geri çekti. Nana ağlayarak yukarıya çıkmıştı. Emma da onu takip etti.
Lena bir anda doğrularak.
Lena: GERİZEKALI, KIZA NEDEN BAĞRIYORSUN? BEN UYANIKTIM ONA SESSİZ OLMASINI SÖYLEDİM. O SİZİN HALİNİZE GÜLÜYORDU.
Lucas: Ha?
Lena: Cidden koca bir aptalsın Luc.
Ablası genelde Lucas'a 'Luc' derdi.
Lucas'ın jeton yeni düşmüştü. Koşarak yukarı çıktı. O sırada Mark da Lena ile ilgileniyordu.
Mark: Lena? İyi misin?
Lena: İyiyim merak etme.
Mark: Ya niye şaka yapıyorsun. ŞAKANIN SIRASI MI?
Leo: Bağırma kıza.
Lena: Ö-özür dilerim.
Mark: Aishh. Korkudan ölücektim haberin varmı?
Lena: Haha farkettim. Çok komiktiniz.
O sırada merdivenlerden hızlıca inen biri ev halkının tüm dikkatini üzerine çekti. Nana geliyordu. Arkasında da Lucas vardı.
*az önce Lucas-Nana*
Lucas koşarak yukarıya çıktı. Nana'nın sesi gelen odaya gitti. Kapı kilitliydi.
Lucas: NANA! ÜZGÜNÜM! YANLIŞ ANLAMIŞIM!
Nana: DEFOL GİT GERİZEKALI! HEP BÖYLE BİLIP BİLMEDEN BİRILERİNİN KALBİNİ KIRIYORSUN.
Lucas: Şe-Şey özür dilerim.
Nana: ÖZÜR DİLEYEREK HAYATINI SÜRDÜREMEZSİN. YAPTIĞIN HATAYI BİDAHA YAPMA
Lucas: Ya Tamam yeter ki kapıyı aç ne istersen yaparım.
Lucas o sırada koridorun sonundaki merdivenden yanlarına doğru gelen Sehun'u gördü. Emma'nın yanına gidiyordu. Emma yukarı kattaki mutfakta Nana ve kendisi için birer fincan kahve hazırlıyordu. Sehun sağa döndü ve mutfağa yöneldi.
Nana kapıyı açmaya geliyordu. Ayak seslerinden belliydi. Kapının kilidini açtı ama kapı hala kapalıydı. Lucas kapı kolunu tutup aşağıya indirdi. Kapı açılır açılmaz Nana'ya sarıldı ve kafasını omzuna koyup "özür dilerim" diye fısıldadı ve yanağını öptü.
Nana'nın kafası Lucas'ın omzundaydı. Yere baktı ve korkudan Lucas'tan ayrılıp aşağıya doğru koşmaya başladı.
Lucas: YİNE NOLDU? NEREYE?
Nana: BÖCEEEEEEEEEK!!!
Lucas: Nerde?
Nana merdivenden aşağıya doğru koşuyordu. Lucas'ta arkasından koştu.
*şimdi*
Nana ve Lucas aşağıya inmişti. Lucas durdu ve soluklandı. Nefes alış ritmu bozulmuş bir şekilde.
Lucas: O.. Böcek... Değil.
Nana: Ne peki?
Lucas: Bilmiyorum... ama.. böcek.. değil...
Saat çok geç olmuştu. Lena tek başına şehrin ortasında bir evde kalıyordu. Bugün eve gotmiyecekti çünkü saat çok geçti. Birazdan sabah olacaktı. Neyseki yarın tatil. İşe gitmeyecekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AİTE • in Korea
Action"Lu-Lucas? Şimdi ne yapacağız?. ÖYLECE OTURUP BANA BAKMAKTAN VAZGEÇ. CEVAP VERSENE!" korkmuş görünüyordu. Daha önce hiç onu böyle görmemiştim. Ne yapacağım? Sanırım elimden bişe gelmiyecek.. işte tam o an... o an.. ölmek istedim.. -Lucas
