ကေလး ကြၽန္ေတာ့္ကို ေ႐ွာင္ေနတာ သံုးရက္႐ွိၿပီ ။
ဒီအတိုင္းဆို ကြၽန္ေတာ္႐ွင္ရက္နဲ႔ ေသရေတာ့မွာပဲ ... ။
' Xiao Ju ... မင္းနဲ႔ Minghao ဆိုတဲ့ေကာင္ေလး
အဆင္ေျပေနတယ္မလား ။ ငါ့အတြက္ ကေလးရဲ႕
Ph no ေတာင္းေပးကြာ '
' ဘာကိစၥလဲ !! ကိုယ့္ဘာသာႀကိဳးစားမယ္ဆို ေနတိုင္း
သြားေတြ႕ေနၿပီး ph no ေလးေတာင္ မရေသးဘူး
လား '
ဒီေကာင္ကေတာ့ စကား႐ွည္ျပန္ၿပီ ။ ကြၽန္ေတာ္က
ကေလးလိုလိုခ်င္ခ်င္ေပးတာမ်ိဳးကိုပဲ လိုခ်င္လို႔ သည္းခံ
ေနခဲ့တယ္ဆိုတာကို ဘယ္သူမွနားလည္မွာေတာ့မဟုတ္
ဘူး ။
' မင္း ငါ့ေၾကာင့္ Minghao နဲ႔အဆင္ေျပရတာ
ေနာ္ Xiao Ju .... '
ထိုေတာ့မွ အင္တင္တင္နဲ႔ ေတာင္းေပးသည္ ။ ဖုန္းနံပတ္
ရရခ်င္းေတာ့ မဆက္ရဲေသးဘူး ... ။ အခ်ိန္အခါကို
ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေရြးတတ္ရဦးမည္မလား .... ။ အခု
ဆို ကေလးဟာ အတန္းခ်ိန္ေတြနဲ႔ပဲ လံုးပန္းေနရဦးမွာ ။
သနားစရာ ကြၽန္ေတာ့္ကေလးေလး .... ။
ကြၽန္ေတာ္ တစ္ခ်ိန္လံုးထိုင္ေစာင့္ေနခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြ
ေရာက္လို႔လာၿပီ ... ။ အခုဆို ကေလးေလးဟာ ေရမိုး
ခ်ိဳးထမင္းစားၿပီးလို႔ အခန္းထဲကစာၾကည့္စားပဲြေလး
မွာ ထိုင္ေနေလာက္ၿပီ ။ စာၾကည့္ခ်ိန္ကို အေႏွာင့္အ
ယွက္ေပးတာမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ေပမဲ့ ... ကေလးနဲ႔
ေအးေအးေဆးေဆးဖုန္းေျပာလို႔ရမွာက ဒီအခ်ိန္ေလးပဲ
မို႔ .... ။
' ဟယ္လို .... '
ကြၽန္ေတာ္ တမ္းတလြမ္းေမာေနခဲ့ရတဲ့ အသံေသးေသး
ေလး .... ။
' ဟယ္လို ဘယ္သူလဲ '
' ကေလး ... ကိုယ္ပါ '
' ဟင္ '
' ဖုန္းမခ်လိုက္ပါနဲ႔ ကေလးရယ္ '
တိတ္ဆိတ္သြားတဲ့ တဖက္ကကေလးရဲ႕အသံေလး ။
အသက္ရႈသံေငြ႕ေငြ႕ေလးကိုေတာင္ ၾကားေနသလိုပဲ ...
' ကိုယ့္ကိုေ႐ွာင္ေနတယ္မလားကေလး ... ဘာလို႔လဲ ။
ကိုယ့္ဆီမွာ ကေလးမႀကိဳက္တဲ့ ဘာအခ်က္ေတြ႐ွိလို႔
လဲ ... ဟင္ '
' ____ '
' ကေလးေရ ... '
' ကြၽန္ေတာ့္မွာ ... ခ်စ္သူ႐ွိၿပီးသားေလ ခင္ဗ်ားမသိဘူး
လား '
