ŞEHRİMİN TADI

3

Fethiden

Bacağımı stresle sallarken Eylemi bekliyordum. Nerede kalmıştı bu kız?  Tamam askerdi ve kendini korumayı biliyordu fakat benim sevgilimdi ve onu deli gibi merak ediyordum.

Feyzullah kahve fincanını önüme koyup "sakin ol. Eyleme bir şey olmaz.  Azıcık kafada var onun anca atmıştır enerjisini gelir şimdi." Dedi. Umarım ... diye geçirdim içimden.

O sırada telefonum çaldı,  Eylem arıyordu.

"Eylem neredesin ya öldüm meraktan?"

"Hastanedeyim. "

"N-ne Hastanesi?  Eylem bir yerine bir şey mi oldu iyi misin?" Dedim telaşla.  Bahar ve Feyzullah da ayaklanmıştı.

"Sakin ol, benim bir şeyim yok."

"Niye oradasın o zaman?"

"Bir sus ya!  Su bayıldı, onun için geldik. "

"Hangi Su?"

"Sabahki Fethi. Kaç tane su tanıyorsun? "

"Onun seninle ne işi var,  ayrıca hastane... Eylem anlamıyorum şu an."

"Gelince anlatırım, yakınlardaki devlet hastanesindeyiz."

"E ailesi."

"Telefonundan birini arayacağım şimdi."

"Tamam geliyoruz. "

Dedim ve merakla bakan bizimkilere döndüm. Durumu açıklayınca Feyzullah önce panik yapmış sonra da arabaya fırlamıştı.

Ateşten

Meraklı ve stresli bekleyişimi telefon böldü.  Su yine esereklendiği için gece koşusuna çıkmıştı ve hala gelmemişti. Kendini korumayı bilse de o benim kardeşimdi,  canımdı.  Ayrıca annemle babam onu bana emanet etmişti. Gelen aramayı görünce rahatladım.  Su arıyordu.

"Bana bak arıza, bu sefer elimden kurtulamazsın geberteceğim seni. Neredesin ?"

"Ihmm Merhaba,  Ateşti değil mi?" Bu suyun sesi değildi. Aklımdan binbir türlü senaryo geçiyordu ve ben hepsinde katil oluyordum.

"Evet ben Ateş . Sen kimsin? "

"Ben Eylem. Bugün okuldaki kız. Şey Su hastanede şu an."

Gözlerim şokla açılırken "ne Hastanesi ya? İyi mi? Ne oldu? Eğer kardeşime bir şey yaptıysan seni ellerimle öldürürüm. Duydun mu!" Diye bağırdım.

Bizimkiler anında yanıma gelirken Nazlı hafif dolu gözlerle "ateş ne oluyor?" Dedi. Telefondaki kız derin bir nefes aldı.

"Hayır ben bir şey yapmadım. Durumu da kötü değil merak etme sadece bayıldı."

"Hangi hastane?" Dedim ceketimi ararken bizimkiler de peşimdeydi.  Aldığım cevapla telefonu kapattım.  Yavuz kolumdan tuttu.

"Ateş ne oluyor? "

"Bilmiyorum abi ya. Şu sabahki Eylem midir nedir o aradı. Su bayılmış gelin diyor."

"Ne bayılması?"

"Ne biliyim amına koyim anlamadım ki."

Nazlı Üzgünce bana bakınca sarılıp alnından öptüm. "Bir şey olmayacak kelebek merak etme. "

"Söz mü?"

"Söz. "

Benim için Su neyse Nazlı ve Yavuz için de oydu. Hastaneye giriş yaptıktan sonra odasını öğrenip odaya gittik. Önünde sabah kazada olan herkes vardı.