Crazy Love Story <3 "Chapter 10.5"
Now Playing: I Won't Give Up by Jason Mraz
(paki-ulit na lang pag natapos na yung song, hanggang sa matapos yung Chapter 11.5)
ZzzZzzzZzzZzzZzz
Maya-maya nung namalayan kong natutulog ako, parang may maingay at umiiyak!
*Yawnnnnnn. Pag dilat.
Anong nangyayari?! Bakit andito silang lahat? as in clueless.
?.?
Yung napansin ni Steve na gising na ako lumapit siya sakin.
"Steve, a-anong nangyayari? Bakit umiiyak sila?"
"----"
"Hoyy, magsalita ka ano na gagawin kay mitch?"
"Ano kasi--" -Steve
"Anooooooooo!?"
Biglang yumuko si Steve "tatanggalin na kasi yung oxygen na bumubuhay kay Mitch"
"Tatanggalin lang pala yung bumubuhay na oxyge-- teka! What?! Ngayon na ba yun? Hindi pa ba sila mag hihintay?! Pwede ba yun?!" --Bigla akong napatayo.
Alam kong pinipigilan ni Steve umiyak.
"Nasan si Tita 't Tito? hindi na ba sila mapipigilan?"
"Mukhang hindi na!"
"Bakit wala kayong nagawa huh?" pinipigilang kong umiyak
"Yaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaay!" -Sigaw ni Kenneth
"Bakit walang nagsasalita?!, mahal niyo ba 'tong kaibigan niyo, bakit wala kayong nagawa? anong klaseng kaibigan kayo hah!"
"Bakit ikaw ba, bakit ka nag aalala?! Mahal mo din ba siya?!" -Mark
"Tek--" napahinto ako at napaisip bakit ba ako ganito? halos silang lahat hinihintay yung sagot ko, maya-maya pumasok yung isang nurse
"Pinapaaalala lang po ni Doc. na after 30 minutes po tatanggalin na kaya be ready na lang po!"
"Teka, lalabas lang ako saglit." -Mark Bakit nag mamadali to?!
Umupo lang ako sa may upuan malapit kay Mitch, at tinignan lang ito mabuti, parang gising siya na may gustong sabihin na alam mo yun. kahirap explain, basta ganon na yun, para siyang gising na nagtutulug-tulugan. xD
Tapos pag pasok ni Mark
"And This is CRAZYYYY~" -Mark after niyang umupo.
"Ano bang pinagsasabi mo?!"
"Ayy wala!, mauna na ako ha, .........................Pare, i love you and i already miss you na, alam kong pag gising ka tatawa ka, kasi pag sinasabi ko yun sinasabi mo na bumibigay na ko nagiging bakla ako pero totoo brad na mahal na mahal kita and i miss you a lot na, thank you kasi naging isa ako sa barkada, at naging part ng family mo. *huk* *at ayun sinimulan na ni Mark umiyak* pag may problema ako nanjan ka para gabayan ako *huk*, pag may kaaway ako re-resbakan natin sila *huk*, and all for one, one for all nga tayo kung baga eh <sabay ngiti>, mamimiss ko yung mga kalokohan natin *huk*, lahat-lahat, tapos hayaan mo hindi ko pababayaan sila Kenneth, Steve, sila tita'tito yung mga mahal mo sa buhay, and especially si Jean! *huk* and kung may nagawa nman akong mali sayo o kasalan, sorry pare, alam mo namang marami pa akong gusto sabihin sayo diba?! siguro pag pinagpatuloy ko pa 'to mawawalan na ng speech yung mga kasama ko dito chaka baka sabihin nila ang selfish ko naman, dahil nga mabait ako eh sila naman, basta pare lagi mong tandaan na yung mag 4-4 years nating pinagsamahan yun ang pinaka masayang taon na nangyari sakin. Bye" --Mark
