~Dikiş~
Gözlerimdeki karanlığa dikiş attım,
Su sızdırmak günlük bir seromoni,
Yalancı bakışlar adet olmuştu sanki
Gaddarlaşmıştı bedenim
Kanlı ve yalan bir dünya yarattım kendime,
Bu kılıfa uymak zor olmadı belkide
Dudaklarımdaki hayata dikiş attım,
Orada kalsın diye sonsuza dek...
Bir daha mutsuz olmadım ölerek.
Hayatımın pedalları artık dikişlerim,
Burası aynı yokuş aşağı bir rüya,
Yatağımın altındaki canavar bekliyor beni dışarıda.
Kalbimdeki hiçliğe dikiş attım,
Ama hiç bir şey doldurmadı orayı,
Gerçek olan tek şey acıydı bir tek o sarmaladı.
İzin vermekten artık bıktım,
Tavizler ruhuma batıyordu,
Yaşama açılan beyaz bir bayrak olmuştum,
Hiç bir yara savrulurken kapanmıyordu...
《》《》《》《》《》《》《》《》
Hikayenin başlangıcı için bir sonraki sayfaya adım at ama dikkat et bazen kendini okumak insanda bazı yaralarının sızlamasına neden olabilir , kendini bulmaya çalışırken ruhunu acıtabilirsin! Hiç bir şey senin ruhundan önemli değil bunu unutma :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kader Kazığı
General FictionKaburgalarımı pervasızca gereceğim her bir yana , Sırtımda kandan , kemikten kanatlarımla, Belki kuşlar kabul edip alırlar beni aralarına, Ruhumu sana bırakıyorum yer yüzü , iyi bak ona. 《》《》《》《》《》《》《》 Hera , Zihnindeki karanlığı acıyla besleyen kı...
