Hij stond daar.
Tussen alle mensen.
Gezond, lévend zelfs.
Een diepe haat borrelde op.
De agent aan mijn linkerhand deed een uitval, maar met een klap had ik een gat in zijn schedel geslagen.
Ik schoot naar voren, met de gedachte om hem te vermoorden.
De mensen die keken gingen gillend aan de kant.
"Kevinnnnn...... Ik kom je VERMOORDEN!"
Ik zag zijn gezichtsuitdrukking veranderen.
Eerst verbazing, toen angst.
Hij draaide zich om en rende weg.
Ik lachte. Ik had wel zin in een achtervolging.
Ik ren veel sneller dan een normaal mens, dus ik had hem zo ingehaald.
Voor ons stond een frietkar.
Vlak voor dat we er langs renden, duwde Kevin me opzij er tegen aan.
Ik knalde door de wand van de kar heen op de man die er in stond.
"KEVIIIIIIIN!"
Verwoed duwde ik de man opzij en sprong over de toonbank heen.
Ik zag niet dat de man met zijn rug tegen de frituur aan kwam en het allemaal over zich heen kreeg.
"137......."
"KEVIIIIIIIN!"
Ik liep een man omver en trapte zijn schedel in.
"138......"
"Ik....."
Ik sloeg een man in zijn ribben en brak ze allemaal.
"139....."
"Ga......"
Ik haalde Kevin in en trok hem bij zijn schouder achteruit.
"JE VERMOORDEN!"
Kevin trapte me op mijn been en door een kracht werd ik naar achter geknald. Versuft bleef ik liggen. En verbaasd. Want Kevin had me net met een onmenselijke kracht weggetrapt. En zoiets kon alleen ik toch......
JE LEEST
De hartendief
TerrorIn Vaalen zijn binnen een jaar honderd mensen verdwenen. Niemand weet wie het heeft gedaan. Maar een ding is zeker: Als de 1000 harten zijn verbrandt, komt het belangrijkste hart van het land....
