Söylenerek çantamı açtım. Çantamdan anahtarımı alıp kapıyı sol elimle açtım. Annem uyuduğu için kapıyı çalmamıştım. Buzdolabından buz alıp evden çıktım. Ayakkabılarımı giymekte çok zorlanıyordum. Serçe parmağım kasılıyor ve canım acıyordu.
İlk önce yaklaşan adım sesleri ve ayakkabıya bakarken görüş alanıma giren ayakkabılar ile kafamı kaldırdım. Taehyung bana bakıyordu. "Yardım etmemi ister misiniz?" dedi.
Gözlerimi kaçırdım ve: "Şey, aslında evet." dedim. Eğildi ve ayakkabı bağcıklarımı bağlamaya başladı. Eğildiği için saçları yüzünü görmemi engelliyordu ama ben buna bile razıydım. Saçlarını görüyordum ya bu kadar yakından, o bile yeterdi bana.
Bağladıktan sonra kafasını kaldırdı ve bana gülümseyerek baktı. Biraz yakın olduğumuzu fark edince rahatsız olmasını istemediğim için kafamı geri çektim ve gülümseyerek teşekkür ettim.
"Kendinize dikkat etmelisiniz. İsterseniz hastaneye gidin ve parmağınızı baktırın. Kötü görünüyor." dedi ve önümde hafifçe eğildikten sonra arkasını döndü ve gitti.
