Kapının kenarında kendimi sakinleştirilmeye çalışırken kapıdan Taehyung çıktı. Beni gördüğünde ilk önce ne yapacağını bilemez bir hal aldı.
"Konuşabilir miyiz?" dedi.
"Randevum var." diyerek onu reddettim.
Girmiştim bir yola bir kere, artık geri dönüşü olmazdı.
"Kısa sürecek. Lütfen." dedi.
Ama ben nasıl karşı koyabilirdim ki ona?
"Peki." deyiverdim o anda.
Bir kafeye gittiğimizde ikimiz de limonata aldık.
"Özür dilerim." dedi birden.
"Haklıydın. O günden beri saçma bir şekilde trip attım. Çocuksu davrandım. Özür dilerim." dedi.
"Ben de özür dilerim. Sana karşı soğuk davranığım için." dedim onum cümlesine karşılık olarak.
"Barıştık mı?" diyen Taehyung'a gülümsedim ve: "Barıştık." dedim.
"Şey, yakın arkadaşız ama telefon numaramız yok. Numaranı alabilir miyim?" dedi Taehyung bir süre sonra.
O böyle deyince elime ne ara aldığımı bilmediğim telefonumu açtım.
Kim Taehyung; ne zamandır bu anı bekliyordum, haberin var mı?
