Bir süre öyle kaldıktan sonra Taehyung üstündeki Emre'yi indirdi ve ayağa kalkıp üstünü silkeledi. Murat da üstümden kalktığında bende ayağa kalktım.
Üstümü silkelerken Taehyung elime baktı.
"Elinize ne oldu?" dedi.
Beni hatırlamamış olamazdı, değil mi? Daha dün konuşmuştuk.
"Yani, morarmıştı ya, ne olmuş?" dediğinde rahatladım.
"Çatlamış. Ama çabucak kaynaşacak bir yer olduğu için en fazla iki hafta kalırmış." dedim.
Gülümsedi.
"Geçmiş olsun." dedi.
O sırada aklıma gelen teşekkür etmem gerektiği düşüncesi ile: "Şey bana... Hastaneye gitmemi söylediğiniz için teşekkür ederim. Ayrıca çocuklara bakıp yükümü hafiflettiğiniz için de. Ha bir de geçmiş olsun dediğiniz için." dedim.
"Ş-şey, önemli değil ama neden yaptığım her şeye teşekkür ediyorsunuz?" dedi Taehyung.
"Oh, özür dilerim." dedim bu sefer.
"Neden özür diliyorsunuz?" dedi bu sefer de.
"Özür dilediğim için özür dilerim." dedim.
"Bunu herkese yapar mısın?" dedi resmî konuşmayı bırakıp.
'Her iyiliğe karşılık teşekkür ederim. Ancak bu kadar değil. Bunu sadece sana yapıyorum çünkü sana adeta tapıyorum Kim Taehyung.' demek istedim.
Ancak sadece gülümsemekle yetindim.
