𝐿𝑖𝑜𝑛 𝑎𝑛𝑑 𝑡ℎ𝑒 𝑙𝑎𝑚𝑏[COMPLETED]

Гэнэтийн осол

Шөнийн 2 цагт хотоос нилээн зайдуу айлд хүүхдийн бие халуунтай байна гэсэн дуудлага аваад гэрээсээ гартал сарны гэрэл ч байхгүй байх агаад гал дээр тос гэдэг шиг бороо хүчтэй орж байсан тул зам ч харагдахгүй байв.
Машиндаа суугаад арай хийнэ замаа харж явж байтал утас гэнэт дуугарсанд би үхтлээ айв. Аваад яритал аав байв.

"миний охион одоо үнэхээр явах аюултай хотын эхэнх зам хаагдцан хурдан буцаад ир"

би ч эргэлзэж эхэлсэн 1 сар шахуу шөнийн ээлжинд ажилаад байсан тул нүд ч анилдаад хэцүү байлаа.

Би сайн бодсоны эцэст" аав би одоо очлоо" гэж хэлээд гэрийн зүг машинаа эргүүлэв. Хэсэг явж байтал нүд анилдаж тэсэхиййн аргагүй болж нойрны эм хайтал гэнэт хурц гэрэл нүдэнд тусч нүд харанхуйлав.
Нүдээ нээтэл би танихгүй газар байгаагаа мэдээд гайхсан ч хөдлөх тэнхэл байсангүй.

Байдалтайгаа эвлэрэн бага зэрэг тайвширж байтал " Өө сэрчихэв үү?" гэж
нэн нэгний хойлоо сонсогдоход тэр зүг рүү харвал дунд зэргийн нуруутай нэг залуу зогсож байв.

" чи хэн бэ би хаана байна?"

" чи манайд байна. Чамайг осолд ороод ухаангүй болсон байхад чинь би олсон. Чи сар ухаангүй байлаа."

" ямартай ч чамд баярлалаа. Харин одоо би гэртээ харих хэрэгтэй байна."

" тэгэх боломжгүйл болов уу?"

" яагаад? Ядаж би эцэг эхтэйгээ холбогдох хэрэгтэй байна."

" эндээс гэрлүү чинь холбоо барьж болохгүээ"

" чи чинь галзуу юмуу яахараа болдоггүй юм ингэхэд би яг хаана байгаа юм гадаадад байгаа юм уу." гээд уурлахад

" солонгос нь ч солонгос л доо. Гэхдээ энэ бол хориотой газар орсон бол гарах боломжгүй одоо чи гэртээ харьж чадахгүй эцэг эхээ хурдан мартсан нь дээр. Тэд чамайг аль хэдийн үхсэн гэж бодож байгаа. Энд ирсэн хүмүүсийг үхсэн гэж бүртгэдэг"