WHISTLE! (Completed)

It's a Game of Two Halves

รูปเกมในช่วงต่อเวลาพิเศษของครึ่งแรกเป็นไปด้วยความรัดกุม ทั้งสองทีมต่างไม่อยากเพลี่ยงพล้ำเพราะจะเพิ่มความกดดันให้กับตัวนักเตะเอง โค้ชของทั้งสองทีมต่างยืนกำกับการเล่นอยู่ชิดขอบสนาม สตีฟตะโกนสั่งพร้อมกับชี้มือชี้ไม้เพื่อเป็นสัญญาณตามแผนที่พวกเขาวางไว้ในช่วงพัก

สตีฟไม่อยากให้เสี่ยงเล่นบอลยาวเพราะหากเสียการครองบอล เขากลัวว่าเด็กๆจะต้องเหนื่อยเพื่อไล่บอลคืนไปอีก โค้ชคาร์ลอสมีท่าทางมั่นใจขึ้นอีกครั้งเมื่อท้ายครึ่งแรกทีมรีล แอตแลนต้าเป็นฝ่ายบุกมากขึ้น

เด็กๆเหนื่อยล้าจากการแข่งขันต่อเวลาและความกดดัน เขาหันไปคุยกับนิคเพื่อวางแผนเปลี่ยนตัวผู้เล่นและอาจจะรวมไปถึงการยิงลูกโทษตัดสิน

"โค้ชแน่ใจนะครับ"

"เผื่อเราต้องยิงจุดโทษ พวกที่อยู่ในสนามเหนื่อยเกินไป เราต้องเปลี่ยนตัว" นิครับคำ เขาเดินเข้าไปคุยกับกรรมการข้างสนามเพื่อขอเปลี่ยนตัว กรรมการเป่าหยุดเกม นักเตะแท็กมือกันพร้อมกับวิ่งเข้าไปในสนาม สตีฟยิ้มให้กับนักเตะของเขาพร้อมกับสวมกอด

"ทำได้ดีมาก ไปพักก่อน" เด็กหนุ่มพยักหน้า เดินมาหยิบเครื่องดื่มแล้วมานั่งบนเก้าอี้ของนักเตะสำรองเพื่อร่วมลุ้นเพื่อนร่วมทีมต่อ

พวกเขาหายใจได้ทั่วท้องเมื่อกรรมการเป่านกหวีดหมดเวลาครึ่งแรกของการต่อเวลาพิเศษนี้ สตีฟและนิครีบเดินเข้าไปพูดคุยกับนักเตะพร้อมกับปรบมือให้กำลังใจ 15 นาทีสุดท้ายที่พวกเขาต้องต่อสู้ให้ถึงที่สุด

ต่อให้แพ้พวกเขาก็จะได้ไม่เสียดาย