Jennie şaşkın bir şekilde annesine bakıyordu. "Anne? Yaklaşık on tane valizle kaç günlük bir tatile gidiyoruz?"
Annesi derin bir nefes aldı. Bunu kızına nasıl açıklayacağını bilmiyordu. "Kızım, seninle birşey konuşmam gerek. Gel, otur yanıma."
Jennie annesinin dediğini yaptı ve sakin kalmaya çalışarak annesinin yanına oturdu. "Evet anne, seni dinliyorum."
"Kızım, ben, bizim Kore'ye taşınmamız gerekiyor. Oradan çok iyi bir iş teklifi aldım. Buradan gidiyoruz, kızım."
Jennie bir süre annesine baktı, ne dediğini anlamamıştı. "Ne? Şaka yapıyorsun değil mi? Ki hiç komik değil anne."
"Ah, özür dilerim kızım."
Flashback End
"Jennie, anlamıyor musun? Buradan gitmeyeceğiz. Bunu sormayı bırak artık." Annesi Jennie'yi okuluna bırakırken sürekli bu konuşmayı yapmaktan bıkmıştı. Ama konu her zaman dönüp dolaşıp hep aynı yere dönüyordu.
"Ben, bunu sormayı ancak buradan gittiğimizde bırakacağım anne. Evet, ne zaman dönüyoruz?" Annesi sıkıntı ile nefes verdi.
"Dönmeyeceğiz Jennie. Beni anlamıyor musun?"
"Bu siktiğimin yerinde senin dışında kimseyi anlamıyorum anne!" Jennie arabadan inip kapıyı hızla çarptı. Annesi alışmıştı, derin bir nefes aldı ve arabasını işyerine sürmeye başladı.
〰️〰️〰️
Jennie saçının çekilmesiyle daha çok çığlık attı. "Seni sürtük, çığlıklarının işe yarayacağını mı sanıyorsun?"
Jennie ona bağıranların hiçbir dediğini anlamıyordu, ve bu onu daha da ezik hissettiriyordu. "I don't understand you!"
Bu diğerlerini daha çok güldürmüştü. "Tzuyu, şuna bak. Havalı olduğunu sanıyor herhalde." Saçını daha da çok çekip onu yere düşürdü. Üçü birden onu yerde tekmelemeye başladığında Jennie ağlamaya başlamıştı. Karın boşluğuna gelen tekmeyle bir an nefesi kesildi, ama asıl nefesini kesen, ne dediğini anlamadığı ama inanılmaz güzel olan sesti.
"Hey, neler oluyor burada?"
〰️〰️〰️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
