öğrenci ye won,
gece planladığım gibi eve geldiğimde arkadaşım jung kook'un verdiği partiden ötürü fazla ayık hissedemiyorum.
kapını çaldığım sırada ise uzun bir süre içeriden gelen gürültü duruyor ve tam olarak dört dakika sonra kapı açılıyor.
"merhaba," diyorum gülümseyerek. suratının rengi gittiğinde endişeyle ellerimi yanaklarına yerleştiriyorum. "hasta mısın?"
"evet," diyorsun hızlıca. arkana bakıp durduğunda ise bir terslik olduğunun farkına varıyorum.
"sorun ne?"
"yarın konuşalım mı?"
"evde biri mi var?"
"yok."
panik içerisindeki davranışların şüphelenmeme sebep olduğunda seni kenara ittirip içeriye giriyorum.
salonda oturan adamı görünce ise öylece duruyorum. "bu kim?"
"ho seok-ssi, sonra konuşalım."
"bu kim ye won?" diye soruyorum tekrar sorumu.
bizi dinleyen adam ise ayağa kalkıp elini uzattığında, "kim nam joon," diyor.
anlık yaşadığım şok içerisinde salondan çıkıp önüme çıkan ilk odaya girip yanıma gelmeni bekliyorum.
"sandığın gibi değil," diyorsun endişe ile.
"bir şey sanmadım zaten," diyorum. "neden eski müdürün senin evinde?"
"sarhoştu, evime aldım."
"evine aldın."
"evet."
"neden?"
"sarhoştu çünkü."
"ben de sarhoşum."
bir süre susup öylece duruyoruz.
"sarhoş bir adamı evine alamazsın," diyorum aynı zamanda kendim de ironiye düşerken. "en azından tanımadıklarını."
"seni de tanımıyorum."
"ne?" diyorum gülerek. "beni tanımıyor musun?"
"evet."
"o adamı tanıyorsun ama.."
"konuyu nereye getiriyorsun?"
aynı anda içeri giren nam joon'a bakıp suratımı buruşturuyorum. "söylesene ye won, müdür fetişin mi var?"
"ne?"
"düzgün konuş," diyor nam joon o sırada.
"yattınız mı?" diye soruyorum asıl sabahtan beri merak ettiğim soruyu sorarak.
"evimden çık."
elinle yanındaki herifin kolundan tutup üzerime gelmesini engellerken yumruğumu sıkarak evinden çıkıyorum.
artık bir boşlukta gibiyim.
-okul müdürün ho seok.
+
bir sonraki bölüm final,
sizi seviyorum,,
-poNyo
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hagsaeng;; hoseok ✅
Fanficöğrenci ye won, neden karşı dairemde oturmak zorundasın? {hagsaeng serisinin beşinci kitabıdır, diğer kitaplar ile bağlantısı yoktur.}