-4- Can borcu

120 8 3
                                    

Telefonumdan bugün hangi gün diye baktım ve en mutlu olacağım günde neler düşünüyormuşum ben ya. Cüzdanımı, telefonumu alıp arabaya atladım bugün cuma ve benim film günüm. Hızla arabayı marketin önüne çekip içeri girdim. 2 tane burn, lays, ruffles, pringles, sürpriz yumurtalardan da birkaç tane aldım. Sonra dayanamadım brownı aldım 5-6 tane bu kadar yiyecekle 2 içecek yetmeyeceğini anlayıp sıcak çikolata, birkaç tanede nescafe aldım.

Kasada aldıklarımı öderken kasiyer bana çok kötü bakıyordu. Aldıklarımı poşete koyup eve gittim. Bilin bakalım evimin kapısında ısrarla zile basan kim, aslında bende ismini bilmiyorum ama gizemli çocuk tam uyuyo ona gözlerimi ondan alıp çantamdaki anahtarla boğuşurken ona bakacak oldum, hay anasını oda bana bakıyodu rezil oldum. Gözlerini benden hiç ayırmadan bana doğru yürümeye başladı.

"elindekiler fazla duruyor" elimden torbaları yavaşça aldı ve içini karıştırmaya başladı. "Bu kadar şeyleri tek mi yiyeceksin" suratında gerçekten merak ediyo gibi bakıyodu.

"Evet, ben yiyeceğim niye bi sorun mu var!" Galiba biraz fazla atar yaptım.

"Yanı bunları bugün yersen bu güzel fiziğe yazık olur diyorum" dişlerini göstererek sırıtmaya başladı. Suratı çok fena patlatasım geldi ama o tarafımı bastırdım. Elinden torbaları çekip aldım, hızlı adımlarla eve doğru yürüdüm ama sağ olsun anahtarım yine sorun çıkardı. Aslında sorun çıkarmadı çünkü orada yoktu arkama bakmak istemiyorum ama kesin orda düşürdüm, arkama baktığımda allahtan orada yoktu. Ama şuan tam gözümün önünde bir anahtar sallanıyo of of kesin o ya, ağır çekimde ona doğru döndüğümde sadece bir nefes kadar uzaktı. 'Nora sakın ağzını yüzünü kırarım o çocuk belalı öldürürüm seni' iç sesimi dinledim ve geri kaçtım.

Anahtarı bana verdi kilide takıp zorladım ama açılmadı bi ara öyle zorladım ki anahtar kırılacak sandım. Alaycı bi gülüşle bana bakıyordu. "Sıkışmış al dene" hiç zorlanmadan kilidi click diye açılıverdi. Açabilir miyim der gibi bana bakıyodu. “aç evde yalnızım” sözümü geri almak istiyorum keşke bu ayrıntıyı söylemeseydim.

Kapıyı sonuna kadar açtı önümden çekilip pervaza yaslandı. İçeri girdim tam kapıyı kapatırken ayağıyla kapatmamı engelledi."Beni içeri davet etmicek mısın" sanki cevabını bilmiyo ya

"Hayır" neden alım ki seni aptal çocuk

"Seni kurtardım bana can borcun var melek" keşke başkası kurtarsaydı keşke ölseydim diyemem canım tatlı benim ya."O kadar şey almışsın film izlerken tek yenmez zaten" ya sa-na-neeeee

"Ben yerim sen benim film izleyeceğimi nerden biliyorsun ki bu arada 'melek' de ne?" Ne diyo nerden biliyo film izliceğimi ya

"Aldığın şeylerden belli zaten kusura bakma ama zaten bilmiyorum melek" ay evet sana gıcık olurken unuttum ben onu

"Nora!" Sesim çok kısık cıktı ya tuh

"Kapının önünde mi tanışıcaz yanı" tek kasını kaldırdı. Bi anda boşluğuma gelip içeri girdi sanki evi biliyomuş gibi banyoya gidip ellerini yıkadı.

 Sonrada bana emir veriyo "sen yemeklerden sorumlusun ben filmi hallederim" ama nedense karşı çıkasım hiç yoktu bende mutfağa gittim. Öyle dalmışım ki cipsleri yemeye arkamdan geldiğini fark edemedim.

Ensemdeki serin nefesle refleks’men arkamı döndüm. Acaba bu çocuğun benim özel alanımla derdi neydi ya.”hadi melek film başlıyo ne kadar oyalandın” valla film izlicem sinirimi bozamaz sabret nora.

“her şey hazır ama sen sorunsun gitsene” hiç bir şey demeden yavaşça arkamdan çekildi sağ olsun ama yanımda tezgâha yaslandı. Bende hazırladığım tepsiyi aldım içeri giderken arkama baktım oda yediğim cipsleri yiyerek geliyodu şuan çok tatlı duruyo,, bi elinde cipsi kâsesi diğer elinde nescafeler arkamdan geliyordu.

Oturup filme baktım “bu filmi neden seçtin” diye soracak oldum. Çünkü bu filmi buraya gelmeden önce üç kere izlemeyi denedim ama kısmet olmamıştı. Vay be bununla mı izlicem yani ne kadar aradığım filmi.

“beğendiğim bi film belki sende beğenirsin diye düşündüm”  iyi düşünceli çıktı en azından “bu arada ben patch” vay güzel isim. Hiçbir şey demeden filmi izledik birçok şeyi yedik bitirdik ben tek yemedim bak oda çok yedi. Film bitti ağladım falan mutfağa taşıdım oda taşıdı o kadar öküz değilmiş demek ki. Yanıma gelip pijamamın cebine bir kâğıt soktu. “gözlerim seni arayacak detaylar orada yazıyo” göz kırptı yanağıma öpücük kondurup gitti.

KÜÇÜK BELAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin