Handcuff • chriseva

1.4

creep - radiohead

kadının teki - evrencan gündüz

Kadının teki yine beni çok sevdi.
Yine özledi delice.

Christina elindeki tüm çikolataları bırakarak yatağa uzandığında ben de halıda yuvarlanma seansımı yarıda kestim. Noora saatlerdir susuyordu ve bizim onca laf alma çabamıza rağmen yaptığı tek şey göz kırpmaktı. O da doğal bir refleks olduğu içindi.

Christoffer bir saat önce William'ın yanına ulaşmıştı. Beklenildiği üzere o da susuyordu. Christoffer'la mesajlarımızın yarısı bu yüzden taktiklerle doluydu. Son çare Sana yastığı Noora'nın suratına yapıştırdı. Biz  geri çekilmesini beklerken o yataktan düşmüştü. Gülümseyecek kadar şaşkındık hepimiz. Sert bir darbe de değildi. Noora saatlerdir tepki vermemesinin üzerine delice kahkaha atmaya başlamıştı.

Düştüğü yerde cenin pozisyonu alarak gülmesini sürdürdü. Emekleyerek yanına ulaştığımda kahkahaları hıçkırıklara dönüşmüştü. Sinirleri bozulmuş olmalıydı.

"Onu terk ettim," dedi ben çoktan yanına ulaşmış ona sarılırken. Kızlar da hemen yataktan inip yanımıza gelmişlerdi. Koca bir sevgi yumağı olarak Noora'yı sarıyorduk. Hiç kimse nedenini sormaya cesaret edememişti. Kendi istemediği takdirde konuşmayan bir insandı çünkü Noora.

Yerimi Christina'ya devredip çalan telefonumu cevaplamak üzere mutfağa geçtim.

"Efendim Christoffer?" Bir yandan da su ısıtıcısını çalıştırmıştım. Saat sabah 4'e yaklaşırken gözlerim kapanmaya yüz tutmuştu.

"O dağılmış halde Kviig. Ne yapacağımı bilmiyorum. Tek problem bu da değil babam onu döndüremeyeceğimi, çoktan oradaki işin başına geçtiğini söylüyor. Bir planın var mı?" Ofladığını duymuştum. Arka planda hafif klasik müzik sesi duyuluyordu. Bir çeşit rahatlama yöntemi miydi?

"Buradaki durumda pek farklı değil. Öğrendiğim tek şey Noora'nın terk etmiş olması. Anlamıyorum. Nasıl bu kadar severken bu haldeler?" Su ısıtıcısının düğmesi attığında sadece kahve koyduğum bardağa sıcak suyu döktüm. Dudaklarıma götürürken Christoffer'ın vereceği cevabı bekliyordum.

"Sevmek her zaman sonuçları iyi olan bir şey değil. Birinin senin kalbine girmesine izin veriyorsun ve anlaşamazsanız orayı dağıtıyor. Ne kadar seni severse sevsin eninde sonunda elinde sadece enkaz kalıyor. Demek istediğimi anlıyorsun değil mi?"

"Ne zaman dönüyorsun? Orada yapacağın bir şey kalmamış gibi," dedim konuyu dağıtmak için. Telefonda duygusal konulara girmek istemiyordum. Ayrıca içeride beni bekleyen Noora faktörü de vardı.

"Onu buradaki bir arkadaşıma emanet edeceğim. Sonra direk uçağa binerim. Yani yaklaşık 2 saat sonra yanındayım." Sona doğru esnemeye başlamıştı. Saatler içinde iki ülke değiştirmek kolay değildi.

"İstediğin bir şey var mı? Kızların ihtiyacı olan bir şey varsa getireyim." Başlarda kötü bir kalbe sahip olduğunu düşünsem de şu an gerçeği görebiliyordum. O düşenceli ve iyi kalpliydi. Yardıma ihtiyacım olunca yanımdaydı ve küçük şeylere bile dikkat ediyordu. Gülümsedim. Ona değer veriyordum.

"Hayır, teşekkürler. Görüşürüz. İyi yolculuklar. Yemek yemeyi unutma," dedikten sonra kapattım. Yemek diyince saatlerdir kahve ve çikolata dışında bir şey girmeyen midem guruldadı. Buz dolabında ev yemeği olduğunu görünce gözümden kalpler çıktığına neredeyse emindim. Bir haftadır fast food yemekten kusacak hale gelmiştim.