KARANLIK ADAM

♣1.BÖLÜM:İLK KARŞILAŞMA♣

Soğuk rüzgar genç kızın bedenini tir tir titretirken, elindeki poşetler ile yürümesi bayağı zor oluyordu.

Kendisine bu havada dışarı çıktığı ve  alışveriş yaptığı için ne kadar kızsada bu saatten sonra fark etmeyeceğini biliyordu.

Sonunda yaşadığı apartmana ulaştı ve kendisini hemen içeri attı.

Merdivenlerden hızlıca çıktı. Çünkü bir an önce eve gidip sıcak battaniyesine kavuşmak istiyordu.

Dairenin kapısına ulaşır ulaşmaz cebinden anahtarı çıkardı ve kapıyı açtı.

Poşetleri mutfağa bıraktı ve üzerini degistirmek için odasına gitti.
Üzerine en sevdiği pijamalarını giydi ve battaniyesinin altına girdi.

O sırada çalan kapı, tüm rahatını bozmaya yeterde artardı.

Annesi yine anahtarını unuttuğu için kapıyı çalıyordu.

Annesi ve bir tek o yaşıyordu. Kendisi de bir an önce kendi evine çıkmak istiyordu. Hem okuyor, hemde bir kafede garsonluk yapıyordu.

Annesinden yeterince bıkmıştı. Ondan iğreniyor ve nefret ediyordu. Evet, annesinden...

Birisinin annesinden bıkmak için büyük bir nedeni olmalıydı. Genç kızın vardı. Ve annesini hiç sevmiyordu. Ama ne olursa olsun annesiydi işte...

Daha iki yıl önce genç kız, yine okuldan çıkmış eve doğru gidiyordu. Eve ulaşınca kapıyı çaldı ama kimse açmayınca annesinin komşuları Nermin Teyze'de olduğunu sandı. O gün annesinin Nermin Teyze'sinde olmasını o kadar isterdi ki...

Evin kapısını açtı ve içeri girdi.

Babası son bir yıldır yurt dışında olduğu için onu çok özlüyordu.

Odasına geçerken yatak odasından ses geldiğini duydu. Annesinin evde olupta neden kapıyı açmadığını merak ettiği için kapının önüne geldi ve kapıyı tıklattı. Ama içerden ses gelmiyordu.

O da açtı...

Ama o kapıyı açmamak, o manzarayı görmemek için neleri vermezdi ki??

Gördüğü manzara karşısında yaşadığı şok yüzünden elinde ki telefonu yere düştü.

Annesi ve hiç tanımadığı bir adam...
yataktaydılar!

Sesi fark eden adam kadına birinin geldiğini söyledi. Kadın kızını öyle görünce hemen dışarı çıkması için bağırdı genç kıza.

Kız yerinden kıpırdayamıyordu ama...

Sonra kendini toparlayıp odadan çıktı. Ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.

Genç kızın annesi üstünü giyinip odadan çıktı ve kızının yanına geldi.

Mahçup bir şekilde başını eğdi ve "Özür dilerim..."dedi.

Genç kız ağlamaya devam etti. Kadın ise konuşmaya.

"Bak. Ben artık babanı sevmiyorum. Yanımda değil. Ben o adamı seviyorum. Ve onunla evlenmeye karar verdim..."dedi.

Kız hıçkırıklar arasından "Medeni bir şekilde konuşup ayrılabilirdin!! Aldatmana ne gerek vardı?! Çok mu istedin bir an önce o adamla birlikte olmayı?! Dayanamadın mı?!"diye bağrındı. Annesinin kaşları çatıldı.

Kız devam etti. "Bunları babama söylediğim zaman o adamı öldürecek. Belki senide..."dedi.

"Hayır! Baban beni seviyor ve bana bir şey yapmaya kalkmaz. O adama da! Hakkı yok!"diye bağırdı.