3.BÖLÜM"Ufak Bir İşimiz Var..."

124 3 0
                                    

Genç kız ambulans sesini duyunca bilinci kapanan arkadaşının yanından kalktı ve genç adamı ambulansa almalarını bekledi.

Sonra genç kız arkadaşına dönüp"Gizem onunla git, ben arkadan gelicem. Merak etme. Emre iyi olucak!"dedi.

Gizem gözlerinde ki yaşları sildi ve tamam anlamında başını salladı. Sonra da ambulansa bindi.

Genç kız ambulansta kalabalık yapmak istememişti, ondan taksiye binecekti.

Hemen yoldan geçen taksiyi durdurdu. Sonra da hemen önlerinde giden ambulansı takip etmesini istedi.

Hastaneye geldiklerinde genç adamı sedyeyle ambulanstan indirdiler ve ameliyathaneye götürdüler. Gizem ve İklim hemen arkalarından hızlı adımlarla geliyorlardı.

Doktor"Durumu ne?"diye sordu ambulansta ona müdahele eden görevliye. Görevli"Araba kazası. Sert bir şekilde kafasını çarpmış yere. Kafası yarıldığı için kan
kaybetmiş."dedi.

Ameliyathaneye girdiler genç adam ve doktorlar. Genç kız ve arkadaşı ameliyathanenin hemen önüne çöktüler. Hem ağlıyorlar hemde birbirlerini teselli etmeye çalışıyorlardı.

Genç kız arkadaşına bakıp zar zor "Annesi..."dedi. Annesine haber vermeleri gerekiyordu genç adamın.

Genç kızın arkadaşı telefonu çıkarttı ve genç adamın annesini aradı.

"Hale Teyze..."dedi burnunu çekerek genç kız.

"Bir sorun mu var Gizem?!"

Hale Hanım'ın sesi korkuyla çıkmıştı.

"Şey...Hale Teyze. Telaş yapmayın ama..Emre bir kaza geçirdi..."

Genç adamın annesi elini kalbine götürdü. Ağzından bir hıçkırık çıktı.

"Nerdesiniz? Durumu nasıl?!!"

Genç kız zar zor konuşmaya devam etti.

"Hastanedeyiz. Ameliyata aldılar..."

Genç adamın annesi çoktan evden çıkmıştı.

"Hangi hastanedesiniz?!"dedi kapıyı kitlerken.

"Kadıköy Devlet Hastanesi."

"Tamam. Geliyorum..."dedi ve telefonu kapattı.

Genç kız sessizce göz yaşı döken arkadaşının yanına geldi.

"İyi olucak.Bizim için,iyi olmak zorunda..."dedi.

"Can, o kızı tanıyor musun?"diye sordu yaşlı adam araba hareket ederken. Genç adam halen giden ambulansa ve arkasından onu takip eden taksiye bakıyordu.

"Hayır."dedi genç adam.

"Bence tanıyorsun..."dedi yaşlı adam.

Genç adam babasına döndü ve "Nerden tanıyabilirim?!"dedi.

"Bilmiyorum. Değiştin biraz sanki. Yani sakinsin."dedi yaşlı adam.

"Yani ne demek istiyorsun baba?!!"

"Sen az önce ki olaya üzülerek baktın. Bir kaç gündür durgunsun. Yoksa aklına takılan kız o mu? Bak eğer az önce ki kız ise o-"

Yaşlı adamın sözünü kesti genç adam.
"Ne olmuş o kıza baba?"

Sesi yüksek çıkmıştı.

"O kız, Görkem'in kızı. Görkem'den intikam almanın tek yolu o kız. O kıza-"

Sözünü yine genç adamın bağırması kesti.

"Baba o kızdan uzak dur!"

"Ne?"dedi yaşlı adam şaşkın bir şekilde.

Sonra devam etti.

"Sırf etkileniyorsun diye ben bundan vazgeçemem. Hem daha o kızı tanımıyorsun?!"

"20 yaşına üç gün önce girdi. Üniversite okuyor. Evinin alt sokağında ki kafede çalışıyor. Annesi ile yaşıyor. Gönüllü olarak lösemi evinde çalışmış bir yıl önce. Sonra ayrılmış. Şu anda da evcil hayvanlara yardım eden bir derneğe üye."dedi tek solukta, düz bir sesle genç adam.

"Nerden-"

Yaşlı adamı tekrar böldü. "Araştırdım. Çok kolay oldu. Bir kaç saatimi aldı sadece.."dedi aynı soğuk ses tonuyla.

Sonrada evlerinin önünde duran arabadan indi.

Yaşlı adam sırf oğlu yüzünden intikamını almayacak değildi.

Ertelemeyecekti.

Hatta, şimdiden başlayacaktı....

Cebinden telefonunu çıkarttı.

"Adamları toplantı odasına topla. Yeni ve ufak bir işimiz var..."

Selam... Normalde bölümler bin kelimeden aşağıda olmuyor ama bunu kısa yazmak zorunda kaldım.

Diğer bölümler eskisi gibi gelicek yine.

Kendinize iyi bakın. Mutlu kalın.

♣Seviliyorsunuz♣

KARANLIK ADAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin