Göz bebeklerimde canlanan acılar,
Gökyüzündeki yıldız gibi kayıyor, daha sonra süzülüyor yüreğime....
Ne kadar zor olabilir ki, akan bir göz yaşını silmek.
Ne kadar zor olabilir ki, kalbini bırakıp çekip gitmek.
Oysa ne kadar kolay acı çekebilmek.
Yıldızlar gökyüzünü süslerken, ay sadece izler mi?
Oysa gökyüzünden kayan yıldızlarla beraber kayboluyordu gözden,
Yere düşen göz yaşları, uğurluyordu aşkı.
Ama biliyordu, gökyüzü ne zaman geceye kucak açsa,
o zaman onunla tekrar geri geliyordu umudu...
Yılın ilk karı yağdığında,
gökyüzünün göz bebeği oluyordu..
Her bir gün doğuşunda......
