Başlama tarihinizi buraya yazar mısınız?
"Emely artık yatma vakti bir tanem"
"Korkuyorum lütfen beni yalnız bırakma"
Anais kızının saçlarını okşadı."Bunların hepsi senin bilinçaltın Emely,o yaratıklar yok hatta senin için yatağının altına bakabilirim."
Anais yatağın altına baktı ve bir şey olmadığını gördü.Zaten tek bakma sebebi Emely'nin içinin rahat etmesiydi."Bak bir şey yok tatlım istersen sen de bakabilirsin?"
Emely'nin içi biraz rahat etsede yine de çok korkuyordu.Anais'in gitmemesi için elini tuttu."Emely artık kocaman bir kız oldun ve korkularınla başa çıkmalısın.Onlar sadece hayalden ibaretler"
Anais gece lambasını kapattı ve odadan çıktı.Anais çıkar çıkmaz Emely gece lambasını açtı.
Kendisini iyi hissedebilmek için büyük annesinin ona korkuları için yazdığı şarkıyı mırıldanmaya başladı.
"Korkularla başa çıkabilirim
Her zaman güçlü bir kız ol
Onlar gerçek değiller
Her zaman cesur ol
Onlar gerçek değiller"
Şarkısına devam edemeden gardırobundan bir ses geldi."Orada biri mi var?"Aklına şarkı sözleri geldi.Her zaman güçlü ol,onlar gerçek değiller.Emely bu sözleri içinden onlarca kez tekrarladı.Kendine cesaret vermeye çalışıyordu."Sen gerçek değilsin,beni korkutmaya çalışma"Ama gelen sesler daha da şiddetlenmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlıkta ki Seçilmiş
FantasiaO güçlü bir kızdı Ne pahasına olursa olsun korkularını yenecekti Ama işler istediği gibi gitmedi Anlamışrı ki korkuları O'na ait değildi Kendisi korkularına aitti.
