Love That Can't Exist

Hoofdstuk 20

Het is nog maar 8u. School begint op 8u15. School is hier 2 minuten lopen vandaan. We zijn al helemaal klaar voor school dus ik besluit mijn cadeau te geven.
"Hier dit is nog iets dat ik heb gekocht"
"Dankje"
Hkj pakt het hoesje uit en leest het tekstje.
"Nou ik ben een idioot he?"
"Ja"
"Bedankt"
"Graag gedaan"
We moeten allebij lachen.

We lopen de deur uit en gaan voor het eerst in een lange tijd samen naar school. Het is best fijn om een keertje niet alleen te wandelen. Jammer genoeg zijn we meteen op school.

Een saaie dag school is voorbij. We besluiten te gaan wandelen met Angel. We wandelen in het park en ik zie een ongewenst gestalte. Het is Simon. Hij komt onze kant op. Dit is niet oke.
"Ik zie dat jullie een gond hebben?"
"Ga weg" snouwt Nuno hem toe.
"Rustig ik kom gewoon praten met je zus.
"Ga weg" zeg ik deze keer.
"Ik kwam gewoon effe zeggen dat je nog spijt krijgt van wat gebeurt is en dat je gewenst had me nooit af te wijzen, ik krijg jou nog wel al is dit het laatste wat ik doe"
Hij begint hevig te hoesten. Wanneer dat over is loopt hij weg met een kwade blik.
Angel blaft hem nog wild na. Ik hou van die hond.

"Waar ging dat allemaal over?"
"Zoals je hoorde ik heb hem afgewezen"
"Niet dat het ding van je krijgt spijt"
"Ja ik weet niet helemaal wat hij daarmee bedoelt"
"Dit heeft hij eerder gedaan... hij wil je kapot maken"
"Ik ben niet bang voor hem"
"Zou je beter wel zijn"
"Oke nu maak je me bang"
"Simon krijgt nog spijt dat hij je bedreigt"
"Wel we krijgen allebei spijt zo te zien"

Het is 23u als we thuis aankomen. We zijn allebij moe. Ik ben over een uur jarig dat betekend dat het over 25 uur alweer over is.

Ik word wakker en ik hoor voetstappen op de gang. Ik loop uit mijn bed en ga vlakbij de deur staan. Er komt iemand binnengewandeld. Nuno. Hij loopt met een emmer water naar mijn bed maar deze keer ben ik hem te snel af. Ik loop achter hem en deze keer is hij degene die een emmer  ol water over hem heen krijgt.
"PAYBACKKKK"
"Bedankt"

Als we beneden komen staat net zoals gisteren de tafel vol met pakjes.
"Jullie weten dat ik mijn verjaardag niet graag vier"
"Ik weet dat het een moeilijke dag voor je is maar je moet ooit eens genieten van je verjaardag" zegt mijn vader.
"Geniet ervan zoals je vader zegt, ik moet er nu vandoor" zegt Ann.
"Ik ook" zegt pap.
Ze lopen beiden de deur uit.
"Alleen wij nog zo te zien"
"Ja en ik heb een idee"
"Idee?"
"Ik ga je verjaardag leuk maken"