Fan-fiction Guardian #เจิ้นหุน #镇魂 คลังกาวของ yuhankung

Just another day. (จ้าวอวิ๋นหลานxเสิ่นเวย) NC-18

วาเลนไทน์ก็แค่วันธรรมดาๆ

ก็แค่วันธรรมดาๆอีกวันหนึ่งเท่านั้นที่จ้าวอวิ๋นหลานไม่คิดจะใส่ใจ และตัวเขาเองก็ไม่ได้คิดว่าเฮยเผาจื่อผู้ยิ่งใหญ่แห่งตี้ชิงจะสนใจมันด้วย แต่เห็นได้ชัดจากอาการไม่สบอารมณ์และไม่ยอมมองหน้าเขาตลอดเวลาที่นั่งรถกลับมาด้วยกันเขาก็ชักจะเริ่มไม่มั่นใจ

ดวงตาคมเหลือบมองไปยังกองของขวัญมหาศาลที่่วางอยู่เบาะหลังสลับกับใบหน้าคนรักที่เม้มปากแน่นแล้วก็เอาแต่มองออกไปนอกหน้าต่างไม่พูดไม่จาแม้เขาจะพยามชวนคุยเพื่อสร้างบรรยากาศหลายครั้งก็ตาม

จ้าวอวิ๋นหลานเดาะลิ้นอย่างยอมแพ้ ไม่ตอบก็ไม่ตอบไว้ค่อยไปเคลียร์กันต่อที่ห้องก็ได้ เพียงแต่ถ้าคิดให้ดีแล้วอาการแปลกๆไปของเสิ่นเวยก็เพิ่งจะมาเริ่มขึ้นระหว่างตอนที่กินมื้อค่ำกับบรรดาสมาชิกของ SID เองนี่นา เห็นทีต้องไล่เลียงสาเหตุให้ดีๆว่าตอนนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง

ที่พอจะเข้าเค้าหน่อยคือตอนที่หลินจิ้งถามเขาว่าวันนี้ไม่พาเสิ่นเวยไปดินเนอร์ด้วยกันที่ไหนเหรอ? หรือเพราะแบบนี้ไปกระตุ้นต่อมงอนคนงามข้างตัวเข้า?

ไม่น่าใช่นะ

หรือจะว่าเสิ่นเวยจะโกรธที่เขารับช็อคโกแลตจากจู้หง อืม..เคยมีคดีเรื่องนี้กันมาก่อนด้วยแต่อีกฝ่ายก็รับขนมจากพวกนักศึกษาสาวๆมาจนแทบถือไม่ไหวนี่นา

เสียงหายใจที่ดูหนักขึ้นเล็กน้อยทำให้จ้าวอวิ๋นหลานเริ่มรู้สึกเป็นห่วง โชคดีที่ขับมาถึงสี่แยกสุดท้ายก่อนถึงที่พักของพวกเขาพอดี ชายหนุ่มเหลือบมองไฟแดง กะเวลาว่าคงอีกสักพักว่าสัญญาณจราจรจะเปลี่ยนสีก่อนจะเอี้ยวตัวไปจับไหล่คนรักเบาๆ

"คุณไม่สบายหรือเปล่าที่รัก?" จ้าวอวิ๋นหลานเอ่ยถามพลางเลื่อนมือขึ้นไปเช็ดเหงื่อที่ซึมออกมาจากขมับขาวที่ร้อนผ่าวในขณะที่เสิ่นเวยกระตุกถอยหนีเขาอย่างตกใจ