Fan-fiction Guardian #เจิ้นหุน #镇魂 คลังกาวของ yuhankung

จนกระทั่งลมหายใจสุดท้าย

การที่คุณบอกว่าคุณไม่เคยเสียใจแล้วจากไป 

 คือความใจร้ายอย่างที่สุด 

 .

 .

 . 

บางทีมันอาจจะเป็นกรรมสนอง เพราะเขาไปแก้ไขอดีตจนทำให้เสิ่นเวยต้องทุกข์กับการรอคอยมานานนับหมื่นปี 

สวรรค์จึงได้ลงโทษให้เขาต้องเป็นฝ่ายตรอมใจเสียบ้าง 

แต่การตัดสินเช่นนี้จ้าวอวิ๋นหลานก็ยังคิดว่ามันเกินไป

เมื่อหมื่นปีก่อน คุนหลุนยังให้ความหวังว่าสักวันจะได้เจอกันอีก เสิ่นเวยจึงได้เฝ้ารอ แต่คราวนี้วิญญาณของคนที่เขาหลงรักกลับแตกสลายจนไม่อาจเวียนว่ายตายเกิดได้อีก

 เสิ่นเวยที่เขารักจะไม่กลับมาแล้ว 

ต่อให้รออีกกี่หมื่นปี 

แสนปี 

เสิ่นเวยก็ไม่มีทางกลับมา 

ความจริงในข้อนี้บีบรัดหัวใจของจ้าวอวิ๋นหลานเสียจนแทบหายใจไม่ออก 

 การรอคอยของเขาจะไม่มีวันเห็นผล นับจากนี้จะไม่มีชายแสนดีผู้ปกป้องและดูแลระหว่างสองโลกอีก มีเพียงผนึกที่สร้างขึ้นจากเศษเสี้ยววิญญาณที่แตกสลายปิดรอยร้าวของสองภพไว้ 

คนใจสลายคือฝ่ายที่ต้องด่วนจากไป

แต่คนที่เจ็บปวดเจียนตายกลับกลายเป็นคนที่ยังมีลมหายใจอยู่

 . 

. 

. 

ในตอนที่ทุกอย่างจบลง จ้าวอวิ๋นหลานพบว่าตัวเขากลับมายืนอยู่ที่หน้า SID อีกครั้ง ไม่ไกลจากสายตานักกัวฉางเฉิงที่กำลังถือจดหมายแนะนำตัวกำลังเดินเข้ามาหา