Fan-fiction Guardian #เจิ้นหุน #镇魂 คลังกาวของ yuhankung

Drabble : 'น้องชายคนสนิท'

ฟังดูเป็นคำตอบที่ไว้ทีท่าแบบดารามาก แต่จูอีหลงก็ไม่รู้ว่าเขาควรจะนิยามความสัมพันธ์ระหว่างตนเองกับไป๋อวี่ยังไงดี

แน่นอนว่ามากกว่าเพื่อนร่วมงาน

แต่ก็ไม่ใช่คนที่คบหากันด้วยเพราะปัจจัยหลายๆอย่างที่ไม่อำนวย
อาจเพราะจูอีหลงค่อนข้างเป็นคนหัวโบราณและไม่ค่อยทันคนในเรื่องรักๆใคร่ๆอยู่สักหน่อย

กว่าที่จะรู้ตัวว่ากำลังถูกจีบนั้นไป๋อวี่ก็ทอดสะพานเช้า กลางวัน เย็นไปจนหนาแน่นแทบจะเป็นสะพานเหล็กไปแล้ว

เขายังจำได้ถึงเสียงหัวเราะกับหน้ามุ่ยๆของเจ้าตัวแสบที่ดูชอบใจกับหน้าเหรอหราของเขาได้ เมื่อประเด็นนี้ถูกหยิบยกขึ้นมาถามไถ่ในที่สุด

'ถ้าไม่เพราะว่าเป็นพี่ ป่านนี้ผมคงถอดใจไปแล้วล่ะรู้ไหม'

ไป๋อวี่พูดแบบนั้นก่อนที่จะประทับริมฝีปากเบาๆบนหน้าผากของเขาเลียนแบบคุนหลุนพร้อมทิ้งข้อความที่ชวนให้หน้าร้อนวาบไม่ต่างกับเสิ่นเวยในนิยายแม้สักนิด

'พี่จะค่อยๆคิดก็ได้ แต่อย่าปล่อยให้ผมรอถึงหมื่นปีล่ะ'

แล้วเจ้าตัวก็ทิ้งปัญหาคาใจไว้กับเขาจนถึงทุกวันนี้!

บอกว่าจะจีบ บอกว่าชอบมาก พูดอะไรอีกเยอะแยะที่ฟังไม่ค่อยทัน แต่พอเลิกกองก็แยกย้ายหายต๋อมไปแบบไม่คิดจะพูดเรื่องนี้กันอีก

พวกเขายังแชทและส่งข้อความหากันอยู่ทุกวัน แต่ก็ไม่ได้มากไปกว่าความสัมพันธ์ของพี่น้อง

เรื่องนับว่าลำบากใจอยู่ไม่น้อย แต่จูอีหลงก็ขี้อายและไม่มั่นใจเกินกว่าที่จะจุดประเด็นนี้ขึ้นมาใหม่

ถามว่าสนิทไหม ตอบเลยว่าสนิทมาก

แต่จะพัฒนาไปได้มากกว่านี้ไหมก็นับว่ายากแล้ว

ยิ่งในเวลาที่พวกเขาสองคนโด่งดังประดุจดอกไม้ไฟที่ทิ้งภาพอันตระการตาไว้กลางฟากฟ้าเช่นนี้ การจะไปมาหาสู่อย่างสนิทสนมยิ่งเป็นไปไม่ได้เลย

และทั้งหมดนี้ย่อมยังไม่นับรวมตารางงานแน่นเอี๊ยดที่ต่างฝ่ายต่างต้องรับผิดชอบ

มีบุพเพชะตาต้องแต่ไร้วาสนาบางทีอาจจะเป็นแบบนี้

แค่ได้เจอกันและอยู่ร่วมกันในช่วงเวลาหนึ่งให้เป็นความทรงจำที่จะนึกถึงได้ไปชั่วชีวิต

น้องชายคนสนิท

พี่ชายคนสนิท

เป็นแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว ดังนั้นเมื่อไป๋อวี่ไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องวันนั้นอีก เขาก็จะไม่พูดเช่นกัน

จบ.

ไป๋ๆ นายจีบผิดวิธีนะเราว่า กับคนขี้อายแบบนี้รุกได้ต้องรีบรุก #ผิด 😳