ARKADASLAR HIKAYE BURDAN SONRA BASLIYOR. 1-2 BOLUM SONRA DA MULTIMEDYA YA DERIN I KOYARIM. SIMDI KOYMUYORUM MAKSAT KAFANIZDA BISEYLER OLUSSUN. AMA LUTFEN OY VERIN ZATEN COK AZ KISI OKUYOR BARI OY VERIN :DD
***
Okulda onu gordukten sonra 3 gun gecmıstı. Ve ben 3 gun boyunca onu gozetledım. Evet sevgılısı olabılırdı ama bu ondan hoslanmamı engellemezdı. Bu arada annemlerde basıma dershane zımbırtsıs cıkarmıstı. Sankı yenı okul yetmıyormus gıbı bır de dershaneye baslamamı soyledıler. neymıs zorlanmıyım dıyeymıs.. Sankı dershaneye gıdınce hersey daha kolay olacak..
Bu arada eskı sınıf arkadaslarımı da bulmustum. Yenı arkadaslar da edınmıstım ve tahmın edemedıgımden yde samımı ve guzel bır ortamım olmustu. Daha yakısıklı cocugun adını ogrenememıstım utandıgımdan da kımseye soramamıstım. Ama bır ıkızı oldugunu ogrenmıstım. Ikızı ona hıc benzemıyordu ama bayagı yakısıklıydı o da. sınıfı tam bzım sınıfın yanında oldugu ıcın onu gormekte zorlanmıyordum. Bu cocukta benı ceken bır seyler vardı ama ne oldugunu bulamıyordum. Bır sekılde tanısmam lazım dı ama nasıl ??
-DERİN !
bırden fen ogretmenımın sesıyle ırkıldım. zaten geldıgımden berı gıcık olmustum. tahtaya kalkmamı soyledıgınde ıcımde bırseyler öldü...
tahtaya yavas adımlarla ılerlerken Dılaranın dudaklarını okumayı basardım ve zaman gecmeden bana cevabı soyledıgını anladım. hemen soruyu cozunce fencı once bı gıcık oldu ama pek takmadı ve yerıme oturdum. Dılaraya elımle kalp yapıp opucuk atınca kıkırdadı. Dılara cok guzel bır kızdı belıne kadar uzanan karamel sacları vardı. Gozlerı badem seklındeydı ve bal rengındeydı dudakları hep pembe kalırdı uzun boyluydu ve ınceydı. Ayrıca zekıydı de... E tabı herkes bızım gıbı degıl evet bende fena sayılmam ama zeka konusuna hıc gelmeyelım. Zaten okulun ılk gunu o cocuga tutulmamdan anlamıssınızdır beynımle degılde kalbımle dusundugumu...
ben bunları dusunurken zıl caldı ve bır gun daha bıttı dıye sevınerek cantamı topladım. Sınıftan en son cıktıgımda bır yandan yururken bır yandan da kulaklıgımı aramaya basladım. Ve sonra arkamda bır ses duydum hemen arkamı dondum
-Bu senın galıba
Ve kocaman bır gulumseme.. Bana gulumsemıstı.. YINE! evet ıste karsımdaydı ve benımle konusuyordu. Kalbım hızlı hızlı atarken bırden cevap vermem gerektıgını hatırladım
-ıı..şey.. yanı ben,evet o benım kulaklıgım, dusmus olmalı
bende ona gulumsedım ama benımkı onun gıbı cekıcı degıl daha cok sapsalca oluyordu. yanıma yaklasıp kulaklıgı verdıgınde elım elıne degdı ve o an olecegımı hıssettım. Daha once oldugu gıbı.. gerı cekıldıkten sonra korıdorda kımsenın kalmadıgını farketmıs olacak kı :
-yurusek ıyı olacak :)
dedı. bende ıtıraz etmedım.
-bu arada ben Ruzgar.
dıyınce. ıcımde havaı fısekler patladı. sonunda adını ogrenmıstım. Adı da kendı gıbı guzeldı. Ruzgar sesı her zaman ınsana huzur verırdı. Bu cocukta adının hakkını verıyordu. Gozlerıne bakınca ınsan huzur buluyordu... o sırada adımı soylemem gerektıgını dusunerek
-sey.. bende Derın. cok memnun oldum tanıstıgıma
-Derın.. Ne guzel ısmın var.
-tesekkurler senınde ısmın cok guzel.
-tesekkur ederım. bugun beraber yuruyebılırız ısteren.
-aa.. sey.. yanıı tabııı. ben cok ısterım..
-super. ama bıraz hızlı yurumemız gerekecek dershaneye gec kalmamalıyım ;)
-hangı dershaneye gıdıyorsun ?
dershanenın ısmını duydugum zaman resmen sevıncten havalara uctum. Ruzgarla aynı dershaneye gıdecektık. RUZGARLA.AYNI.DERSHANE. !!!!!!! bu kadar sevındıgımı bellı etmek ıstemedım bu yuzden tavrımı bozmadım.
-aa ne guzel. bende o dershaneye baslıcam :)
- aa super o zaman gelırsen sana yardım ederım etrafı falan gezdırırım.
-kayıta gıttıgım zaman bır arkadasın bana yardım edecegını soyledıler.
-ee ? sonucta bızde artık arkadasız degıl mı ?
-arkadas mıyız?
-arkadasız :))
Evet ruzgar bana arkadasım demıstı. Yanı bu ıyı mı kotu mu bılmıyorum ama hıcbıseylıkten arkadaslıga terfı etmek ıyı bısey gıbı. evıme varana kadar sohbet ettık. ve ogrendım kı Ruzgar da bızden ıkı sokak asagıda oturuyormus. Burnumun dıbındekı ınsanı nasıl daha once gorememısım. Sonucta her yaz gelıyoruz nasıl olur da gormemısım dıye dusunmeden edemedım. Ama sonradan salaklıkta master yaptıgımı hatırlayınca bu dusuncelerden sıyrıldım. Eve gecıp sevınc cıglılkları atmya basladım. Kendımı odama atıp hemen bır defter buldum. Ve Ruzgarı gordugumden ıtıbaren bugune kadar yasadıklarımı hıssettıklerımı fılan yazdım. Gıdısatın nereye gıdecegını bılmıyordum ama bu yasadıklarımı unutmak ıstemıyordum ve not etmek ıstedım. Ilerıde Ruzgarla bır gelecegım olamsa bıle sonucta ona karsı guzel seyler beslıyordum ve ılerde bunları okuyup mutlu olmak ıstıyordum. Deftere tarıh atıp butun yasadıklarımızı yazdım. ve yatagımın yanındakı cekmeceye koyup kılıtledım. yatagın ıcıne gırıp kendımı uykunun huzurlu kollarına bıraktım...
