Fooling Myself (ONE SHOT)

Chap 5 (FLASHBACK)

Leila's POV

Pababa na kaming 2nd floor dahil nagtawag na yung tita ni Warren(Mama ng pinsan ni Warren). Tanghali na kasi kaya kahit nahihiya ako ay wala akong magagawa kundi makikain..

"Mahal wait po" hinila niya ako pabalik ng rooftop. I mean palabas ng rooftop. Hinila niya ako sa kamay...

He paused for a moment. Then he opened his arms and then "Can I po mahalko?" He asked.

And the next thing I knew was, we we're hugging each other.. but not too close.. May space padin na natitira sa pagitan naming dalawa.. It was like I just rest my jaw unto his shoulders and his jaw to my shoulder..

Hindi naman mahigpit ang pagkakayakap niya sakin since may space padin sa pagitan namin. And I dont really hugged him.. kumapit lang ako sa laylayan ng damit niya sa gilid.. Really? Magtatanong pa siya?

I didn't thought that would happen so I frozed for that moment and I just closed my eyes forcely cause I felt some watery substance in my eyes. I don't know why. It just did. I dont know how to react after that I-think-1-minute-hug that just happened, kaya naman plain lang ang mukha ko na parang walang nangyare nung makawala kami sa yakap.

Silence surrounds the rooftop kahit na nadidinig mo pa ang nagkakarerahang mga sasakyan sa highway. After that we ate lunch with CJ and his mama.

.
.

"Hatid na po kita sa bayan niyo" alok ni Warren sakin..
Kaming dalawa na lang magkasama, wala na yung pinsan niya. Naiwan na doon sa school nila Warren. Ipinasyal niya din ako sa pinag aaralan niya. Doon lang naman yung safe na puntahang walang makakakita samin. Naglibot libot lang kami doon. Malawak din naman.. Buti na lang pinapasok ako ng guard kahit na nakauniform ako ng iba. Ipinakilala din niya ako sa mga kaklase niya kanina. Lokong yun! May klase pala siya, ng absent dahil sakin, haynako!

"Hindi na, ipasakay mo lang ako sa bus stop okay na po" naks! Haha nag 'po' din ako. Kahiya naman na siya lang magalang eh mas matanda pa sya sakin 😂

Any ways, may tumigil ng bus at sumakay na kami.. oo nga pala, doon din ang direksyon ng bahay niya..

"Bumaba kana sa tapat ng bahay niyo ah" panimula ko noong nakaupo na kami sa bus, ako yung bandang bintana at andito kami sa left side ng bus..

"Hatid po kita hanggang sa bayan" pagpupumilit niya, kaya naman tinignan ko siya with my poker face na agad niyang sabi ng..

"Opo, opo bababa napo mamaya" pagsang-ayon niya sakin.. bah! Masunurin kaba?

-silence-

Nakatingin lang ako sa labas kasi hindi ko alam kung paano umupo ng katabi siya.. kyaahh! Nakakaconscious grabe... Maya maya pay nakita kong itinaas niya yung kaliwang kamay niya at inilahad ang palad niya habang tinitignan niya..

Ano kayang ginagawa neto?

Nakatingin lang din ako sa kamay pero in a second, I felt my right hand moving towards the direksyon of his palm.. Para bang gumalaw ng kusa ang mga kamay ko.. Para bang may magnetic power siya na hinihigop ang kamay ko sa kamay niya..

And then I found my hand holding his. Kasabay nung ang paglingon agad niya sakin sa pagkagulat, ngunit humawak din siya sa kamay ko at gamit ang kanang kamay niya ay itinuturo niya ang kamay naming magkahawak na para bang may question sa utak niya..

I was like, -what the heck!?-

Agad kong binitawan ang kamay niya nang natauhan ako at lumungin muli ang labas ng bintana ng bus..

"Pahiram nga po ulit" malumanay niyang sambit kasabay din ng paghawak niya sa kamay ko na kaya napalingon ako, hindi sakaniya. Kundi sa kamay naming magkahawak muli.

-spark!!!-

Nakokoryente ako shet!

Ibinalik kong muli ang paningin ko sa labas.. I just can't take the pressure of this situation!! Grabe grabe..

At dahil naman nakatingin ako sa labas ay bigla akong napalingon sakaniya mismo.. Hindi kasi siya pumara!! Napansin kong nalampasan na yung bahay nila... My gums!!

"Hatid na po kita" ngiting sagot niya kahit na wala pa akong tinatanong.. mind reader ba to?? So wala na akong nagawa, nakalampas na eh. Mabilis din naman ang bus kaya nakalayo na agad. OO NALANG..

.
.

[From: Warren]
>Ingat po mahalKO

Yes! With the big 'KO'.
Namimihasa na ata toh ah? Hindi pa naman kami.. assuming. Feeling.

Hinatid niya pa ako hanggang dito sa paradahan papunta samin.. Hangang sa makaalis na nga ang sinasakyan ko ay saka lang din siya umalis papuntang bus stop pabalik sa bahay nila..