စတင္ဘာလ ကုန္ဆံုးေတာ့မွာမို႕လို႕ ရာသီဥတုက ပိုျပီးေတာ့ ပူအိုက္လို႕ လာခဲ့ပါျပီ။ အပူရွိန္ေတြက တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ျမင့္တက္လို႕ လာေနပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ၁၁ လပိုင္းကို ေရာက္လာေတာ့ ေဆာင္းရာသီက စတင္လာခဲ့လို႕ ေအးျမမႈကို တျဖည္းျဖည္း ရရွိလာခဲ့ပါျပီ။
မနက္ခင္း တစ္ခုမွာ မန္ဟိုက အင္ေမာ္တယ္ ဂူနန္းကေနထြက္ခြာလာခဲ့ပါတယ္။ သူ႕မ်က္လံုးေတြကေတာ့ အနာဂတ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ ေတာက္ပလို႕ ေနပါတယ္။
"ငါ့ရဲ့ က်င့္ၾကံမႈက တတိယ အဆင့္ ကီစုစည္းမႈက်င့္စဥ္ အထြဋ္အထိပ္ကိုေရာက္ဖို႕ ဆံပင္တစ္လံုးစာေလာက္ပဲ လိုေတာ့တယ္။ ငါ့ကို အျပင္စည္း တပည့္ေတြမွာ အစြမ္းထက္တဲ့ သူစာရင္းထဲကို ထည့္လို႕ မရေသးေပမဲ့လည္း ဘယ္သူမွ ငါ့ကို ရန္လာစရဲမွာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။"
ေလျပည္ညင္းေလးက သူ႕ရဲ့ ဆံပင္ကို လြင့္ေနေစခဲ့ပါတယ္။ သူ႕ကို ၾကည့္ရတာ ေတာ္ေတာ္ ၾကည့္လို႕ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။
မူလ စာေပသမားေလး ဘ၀ကေနျပီးေတာ့ အင္ေမာ္တယ္ ကမာၻကို သူေရာက္လာခဲ့တာပါ။ ျဖစ္ပ်က္သမွ်ေတြကို ျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့လည္း အိမ္မက္လိုပါပဲ။
"ဒါက ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္။ ငါ့မွာ ၀ိဥာဥ္ ေက်ာက္တံုးေတြ မလံုေလာက္ေသးဘူး။ ျပီးေတာ့ ငါ့မွာ ရွိတဲ့ ၀ိဥာဥ္ စုစည္း ေဆးလံုးေတြကလည္း ထင္သေလာက္ အစြမ္းမထက္ဘူး။"
သူ႕ရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြက ၀ိဥာဥ္ေက်ာက္တံုးအေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိလိုက္ေတာ့ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကပါျပီ။
"ဖက္တီး.. ၊ ၀မ္ေရာက္ခ်ီ နဲ႕ တျခားလူငယ္ေလးတစ္ေယာက္..."
မန္ဟို တီးတိုးေရရြတ္ေနမိပါတယ္။
"ငါတို႕ ေလးေယာက္ သစၥာရွင္ ဂိုဏ္းေတာ္ၾကီးကို အတူတကြ ေရာက္လို႕လာခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ သူတို႕ေတြ ဘာေတြ လုပ္ေနၾကလည္း မသိဘူးေနာ္။"
သူ႕ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲက ၀ိဥာဥ္ စြမ္းအင္ေတြကို လွည့္ပတ္ျပီးေတာ့ ေျမာက္ပိုင္းေတာင္ကို ဦးတည္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။
YOU ARE READING
ေကာင္းကင္တံခါးကို ငါပိတ္မယ္ (စာစဥ္ ၁ - ၂)
Fantasy#ေကာင္းကင္တံခါးကို ငါပိတ္မယ္ "ငါလိုခ်င္တာ မိုးေကာင္းကင္က ျဖည့္ဆည္းေပးရမယ္။ ငါမလိုခ်င္တာ ဒီေကာင္းကင္မွာ မရွိသင့္ဘူး။" ဒါကေတာ့ အ႒မ နဲ႕ န၀မေျမာက္ ေတာင္ေတြျဖစ္တဲ့ ၾကီးသူႏိုင္စတမ္း ဥပေဒသပဲ ရွိတဲ့ ကမာၻေတြကေနဆင္းသက္လာတဲ့ စာခ်ိဳးေလးပါ။ "ငါ့ နာမည္က မန္ဟို...
