Strong Fears

~1~

P.O.V Eva

Ik zucht, weer een nacht overleefd. Weer een nacht bang geweest voor het geen dat niemand begrijpt. Weer een nacht vol met verdriet geweest door de dood van mijn ouders. Ik stap uit bed en loop naar de badkamer. Als ik de badkamerdeur gesloten heb hoor ik voetstappen op de gang, de voetstappen waar ik zo bang voor ben, de voetstappen van een al lang overleden persoon. Ik probeer het geluid te negeren en zet de douche aan. Ik was mezelf onder de warme straal water en denk aan mijn ouders, aan wat er gebeurt was als we niet in dit huis waren gaan wonen, aan wanneer ik het slachtoffer word. De laatste vraag beantwoord ik niet, wil ik niet beantwoorden, bang dat het echt gebeurd. Ik stap uit de douche en kleed me aan. Een normaal rood t-shirt en een simpele blauwe spijkerbroek. Ik kijk in de spiegel en twee moeien blauwen ogen kijken mij. Ik zie er vaak moe uit, dat komt omdat ik niet durf te slapen. Ik borstel mijn blonde krullen de tot mijn schouders komen. Ik adem diep in en open de deur naar de gang. De voetstappen, die de helen tijd doorgegaan zijn, stoppen als ik de klink omlaag duw. Ik adem nog een keer diep in en loop naar de trap.

Als ik de gang beneden in loop kijk ik snel even naar Evanline. Evanline (☝☝) is een pop die mijn moeder gekocht had op een rommelmarkt. We waren er achter gekomen dat er een geest gevangen zit in de pop. Het begon met vreemde dingen die rond de pop gebeurde, de stofzuiger deed raar als we in de beurt van Evanline aan het stofzuigen waren, dingen rondom Evanline verdwenen en vonden we niet of op de meest vreemde plaatse terug. Ik was bijvoorbeeld ooit mijn fietssleutel kwijt en ik vond hem terug in de koelkast. Ook hoorde we soms iemand in de gang huilen en als we gingen kijken zagen we niemand behalve Evaline. Daarom hebben we er professional in paranormalen dingen gevraagd om naar Evaline te komen kijken. Het bleek dus dat er een geest van een ( waarschijnlijk) onschuldig meisje in de pop zit. Hoe ze daar in gekomen is weet ik nog steeds niet. Ze is het enige paranormalen ding in dit huis waarbij ik niet het gevoel hebt dat het me probeert te vermoorden. Ik heb haar een popje gegeven zodat ze zich minder eenzaam voelt. En als ze huilt geef ik haar een knuffel of ik zet haar op mijn bureau als ik huiswerk aan het maken ben.

Ik loop verder naar de keuken en maak mijn ontbijt, ik pak mijn tas en loop naar school.

A/N
Tweede hoofdstuk van dit boek!! Ik ben er alleen niet heel tevreden over, dus als iemand tips heeft please zeg het.

Bye🍩👋

(451 woorden)