~3~

61 3 0
                                    

P.O.V Felix

Als ik beneden ben begin ik met mijn brood te smeren. Ik pak een snee brood en kwak er een plak kaas op. Dan hoor ik mijn zusje Yara naar beneden stampen. "Feli!!" roept ze. Ik zucht. Ik heb nu echt geen zin in haar, maar ik moet haar wel omkleden en naar school brengen. Alleen omdat mijn moeder te lui is om uit haar bed te komen. Ze zegt dat het mijn schuld is, dat ze geen energie heeft om op te staan. Sorry hoor. Als of ik er iets aan kan doen. Mijn moeder zegt altijd dat alles door mij komt: haar alcohol problemen, haar hoofdpijn, haar energie en blijkbaar heb ik er ook voor gezorgd dat ze een jaar geleden haar baan verloor. Ik word soms zo boos op mijn moeder, maar ik wil haar geen pijn doen. Want er zit onder die dronken boze moeder toch een aardige moeder. Ook heb ik het gevoel dat ze misschien een beetje gelijk heeft. Ik ben soms ook wel lastig. Maar ze hoeft niet altijd mij meteen de schuld te geven. Ik help Yara met haar jurk aan te trekken en haar brood te smeren. Als we allebei ons brood ophebben, pak ik mijn schooltas en Yara's overblijftas en vertrekken we naar school.

Als ik Yara naar haar klas heb gebracht begin ik aan de nog 40 minuten fietstocht naar mijn school.

Het is miss een beetje kort maarja. Ik heb weinig inspiratie voor die verhaal. (Miss kan je t wel merken aan de tijd die tussen de hoofdstukken zit) Hoop joe lajk it

Bye😗❤

(235 woorden)

Strong FearsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu