2.BÖLÜM EMİR

7 1 0
                                    

Bana dün çarpan ve çikolata zevkimin içine eden yeşil gözlü çocuk.

Sınıfa göz gezdirirken beni gördü ve göz kırpıp güldü.yine sinirlenmeye başladığımda.

"hocam merhaba ben okula daha yeni geldimde"

"ooo hoş geldin evladım boş bir yere otur bakim"

Sıralara göz gezdirdiğinde süslü olan elif yanındaki arkadaşını yere düşürüp "burası boş hocam"

ben göz devirirken yeşil gözlü bana bakıp yine göz kırptığında "hocam yerimi buldum."

Deyip beden tarafa gelmeye başladığında 'bu tarafa gelmez değilmi' çantamı alıp sıraya koydu ve yanıma oturdu. Bana hala sırıtıp bakıyordu.

Eli noluyor gibi yapıp

" ya ne varda bakıyosun ki anlımın ortasında sivilcemi çıkmış anlamadım ki."

Bana iyicene yaklaşıp "aslında şurada bir şey var sivilcemi bilmem."

Elimi anlıma koyup "gerçekten mi hani nerede"

Elimi elimin üstüne koyup çekti ve gözüme bakıp daha derinlere bakmaya çalışıyormuş gibi bakıyordu.

Benden hemen gözlerimi başka yöne çevirdim. "hani bişey varmı ." yeşil gözlü ciddi bir hal alarak elini elimden çekti

"bişey yokmuş yaa benim öyleme gitti"

Bende boğazımı temizleyip "tamam hadi önüne dön şimdi hoca kızar azar yemek istemiyorum"

matematik dersi bitti. Zil çaldı ve sıra zıplayarak kalktım ve

"can arkadaşlarım hadi kantine gidelim"

Hülyayla Mehmet başı sallayıp onaylarken,

Baran " Feryal siz gidin benim biraz işim var"

Hülya da "senin bir işin vardır oda kızlar zaten."
"aynen kızlarla işim olur Hülya benim" deyip bize aldırmadan gitti.

"Hülyalım bugünlerde bu Baranda bi haller var gibi sen ne olduğunu biliyomusun ?"

"benmi ?... ben nereden bilicem canım... hem hani biz kantine gidiyorduk."

"tamam Hülyalım hadi gidelim bakim bu seferde çikolataları sen ısmarlarsın ama ."

Gülüp "tabi Feryalim ben ısmarlarım sana." Deyip yanağımı sıktı. Mehmet Hülya ben üçümüz kolkola girip kantinin yolunu tuttuk. Kantindeki masaya oturup Hülya yı beklerken yeşil gözlü çocuk sandalyeyi ters çevirip oturdu.

"ee ne ısmırlıyosun bana"

göz devirip "yaa sabır... zıkkımın pekini ye sen git kendi kendine ısmarla."

"sakin ol şampiyon, sadece ne ısmarlıyosun dedik. Cimri bişey çıktın sen yaa."

"evet varmı cimriyim."

Süslü Elif yanımıza oturdu.

"merhaba bende sizin yanınıza oturabilirmiyim."

Ben içimden saydırırken elimi uzatıp. "buyur Elifçim otur dicemde zaten oturdun"

Elif beni hiç duymamış gibi yeşil gözlü ye elini uzatıp "merhaba ben elif."
Yeşil gözlü de elini uzatıp

"merhaba bende E..."

Hemen masadan kalkıp "ayyh size iyi konuşmalar" deyip kalktım. Onları çekemeyecektim.
Yine elif yavşadı nerede yakışıklı hemen koş bla bla... zilin çaldığını beklmeyeyip direk sınıfa gittim.

Kafamı sıraya koyup yine uyku modua geçiyordum ki ,

"feryal kız her yerde seni aradım neredesin bak çikolatan ericekti."

Kafamı hemen kaldırıp "hani ver çikolatamı" deyip elinden alıp paketini açıp yemeye başladım.

Hülya yanıma oturup kolumu dürtüp "kızım ne diyorum duyuyormusun yaa neredeydin çikolatacı seni."

"haa benmi Hülyalım seni bekliyordum sonra o yeşil gözlü çocuk geldi. Sonra Elif hiç çekemezdim. Bende sınıfa çıktım işte."

"haa şu yeşil gözlü çocuk "

Gözlerimi devirip "hee yeşil gözlü çocuk" o arada hoca geldi ve ders başladı . canım sıkıla sıkıla ders bitti. Yine bizim dörtlü kol kola gidiyorduk ki.

"Hey güzel kız ."

Allahım sabır tabi ki kim yeşil gözlü Baran durup arkasını döndüğünde yeşil gözlüyü görüp

"şu yanında oturan çocuk değil mi sana niye güzel kız diye sesleniyor şimdi"
tam gideceği zaman kolundan tutup

"baro ben halledip geliyorum sakin ol" deyip onun yanına gelip,

" ne var "

Ensesini kaşıyıp "şey bir türlü tanışamadık."

"tanışmaya gerek yok"

"ismini söyle bari"

"off adım Feryal"

"güzel isim...gözleri ışık saçan güzel kız."

Son dediğini duymadığımda "ne dedin anlamadım."

"boş ver ya"

Bende aldırmayıp arkamı dönüp gittiğimde.

"Benim adımda Emir"

Tuhaf KızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin