Ayşegül’ün eli ayağı titremeye başlamıştı.O an yer yarılsa da içine girsem diye düşündü.Yüzünün utançtan yandığını hissetti.Olabilecek en kötü şey olmuştu…Onu bir daha asla görmeyeceği ile teselli bulurken o şimdi karşısındaydı hemde en yakın arkadaşının sevgilisi olarak…
Kerem’in halide Ayşegül’den farksızdı.Öyle utanıyordu ki bunu tarif etmek imkansızdı…
İkiside öyle zor durumdaydılar ki…Bir yandan yaşadıkları şok,diğer yandan bunu belli etmemeye çalışmak öyle zordu ki...
Kerem yutkunarak Ayşegül’e elini uzattı.Ayşegül sıkmak istemiyordu uzatılan eli…Sadece parmak uçlarını değdirdi…Onlar tokalaştıktan sonra Buket Kerem’e bakarak
‘’Barışmanıza çok sevindim Kerem.Aylin’in seni affetmesine şaşırdım doğrusu…’’
Aylin Kerem’e sarılarak ,
‘’Nasıl affetmiyeyim Buket.Dün tam 5 kere aradı af diledi…Genelde ben barışırdım onunla ama bu sefer başına taş düştü sanırım…’’
Kerem’de zoraki bir şekilde gülümsedi…
Ufuk Ayşegül’e elini uzattı…
‘’Merhaba beni tanıştırmadılar ama bende Ufuk!’’dedi…
Ayşegül o anda Ufuk’u fark etmemişti bile…Bir ruh gibi uzattı elini ‘’Ayşegül!’’
‘’Valla kızlar ben kurt gibi açım…Yemekler hazır mı?’’
Buket Ufuk’a sertçe bakarak ‘’Yuh be yuh…aç gözlü şey…’’
‘’Sen kendine bak…Geçenlerde bize geldiğinde bir tencere makarnayı kim bitirdi?’’
‘’Aaa şuna bak …Ufuk alırım ayağımın altına…’’
Aylin Ufuk ve Buket arasındaki bu diyaloga kıkır kıkır gülerken Ayşegül ve Kerem hala şokun etkisindeydiler…
‘’Eee madem çok acıkmış Ufuk oturalım ..’’ dedi Aylin masayı işaret ederek…
Ayşegül hiç o ortamda bulunmak istemiyordu.Elinden gelse kalkıp odasına çekilecekti.Ama bunu yaparsa Aylin belki şüphelenebilirdi…O yüzden çaresiz oturacaktı.
Kerem ise ordan kaçıp gitmek istiyordu.Fakat oda Aylin’in şüphelenmemesi için bunu yapamazdı…
Ayşegül sıkıntılı bir şekilde önünde duran yemek tabağını çatalıyla karıştırıp duruyordu.Buket bunu fark ederek…
‘’Ayşegülcüm beğenmedin mi?Neden yemiyorsun?’’
Ayşegül çok cılız bir tonla ‘’Yooo.Beğendim.Ama midem pek iyi değil….’’
Ayşegül gene başını önüne eğmişken Aylin’in ona dikkatli bir şekilde baktığını hissetti.Başını kaldırmaya korkuyordu.Aylin’in yüzüne bakamıyordu.Aylin irkiltici bir tonla ,
‘’Ayşegül!’’ dedi…Bu ses tonu Ayşegül’ün o anda kafasından milyonlarca şey geçirmesine sebep oldu…Kalbi korkudan deli gibi atmaya başladı.Acaba anlamış olabilir miydi?Ama nerden anlıycaktı ki…Sakin ol Ayşegül diyordu sürekli…Ve yavaşça başını kaldırıp Aylin’e baktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Bana Yasak!
Teen FictionBazen öyle anlarla karşılaşırsınız ki...Yanlış olduğunu bile bile sürüklenirsiniz...Korkarsınız ama tutamazsınız kendinizi.Yanlıştır ,ayıptır,günahtır...Ama en önemlisi de aşktır!Çünkü aşk yanlış bilmez,aşk ayıp bilmez,aşk günah bilmez...sürükler si...
