ISSIZ ADA

I.A. 3. Bölüm

Bölüm şakısı√
5 Seconds Of Summers~Youngblood•

Dinleyelim mi??

Bizi ayakta tutan şey zor olan...
ayşgülkpn😘😍

__________________________________

Bu ne yüzle gelmişti buraya(!)

"Egemen ne işin var burada?"
Sırıttı. En nefret ettiğim huyu ben ciddiyken sırıtması. Dalga geçer gibi davranması. Ben buna boşun sarı piç demiyorum. Murat amcayada ayıp oluyordu ya neyse. Gel diyor şöyle ağzımla popişimin yerini değiştir ben rahat edemiyorum. Gerizekalı sar piç.
Gözlerimi devirdim. Cevap vermek yerine yüzümü inceliyordu.
"Maaaaall, cevap ver"
Güldü. Halbuki bugün Barış'ın kıkırtısı ne güzeldi. Huzur veriyordu. Bir adamın gülüşü bu kadar mükemmel ötesi olabilir miydi?
Olabiliyormuş.
Kalbim bu herifin adıyla neden böyle atmıştı ki. Daha yeni kovdu seni mal Ada. Salak Ada.
Vıllaa içimdeki masum Ada veet'in reklamındaki şarkıyı söylüyordu buna karşılık. Nasıldı...ııı..hah! Değer mi hiç? Değer mi söylee??
Zuhahhahah. Öküzsün kızım sen.
"Şşhh.. Şhhh Adaaa" yüzümün önünde sallanan elle kendime geldim.
Eline çarptım. Elini salladı. Güldü.
"Ne var ne geldin?"
"Ada konuşalım mı?"
Ne konuşacaktı. Konuşacak ne bırakmıştı ki. Babam bile olmayan erkek kardeşin derken offf..
Babam diyince yine sol tarafım sızlamıştı. Yokluğu ciğerlerimi bile yakarken. "Git Ege konuşmak için yarını bekleyebilirdin." Elini kapıya koydu. Üzerime doğru eğildi leş gibi içki kokuyordu. İttim ama pek bir etkisi olmadı. Kapıyı kapatmak istedim. Ama sadece istedim. Erkekler bu kadar güçlü olmak zorunda miydi?
Şu erkeklere Rabbim böyle zorbalık yapsınlar diye mi güç verdi be!
Bizi ne sanıyordu ki bunlar.
Hizmetçileri köleleri değildik ki.
Geçen gün instagramda paylaşımşarda gördüklerimle şoka girdim.
~sahurda yoğurt koymadığım için eşim tarafından öldürüldüm.
~pantolonunun ütüsü istediği gibi olmadığı için öldürüldüm.
~eşim borçlarını ödeyemediği için öldürüldüm...
İşte bu kadar şerefsizdiler. Ha bir kerede yoğurt yeme köpek. Ne var bir kere de kendin ütü yap. Yapamıyosan olmamış de.
Lan borcu yaparken neredeydin. Yine  sinirlerim bozuldu. Hele şu sarı piç. Iyykhh.
Şimdi esmerim Barışım olacak... Ne diyorum ben ya(!)
İyice ergene bağlaadım.  Kapıyı itiirdikçe ittiriyordu. Kollarımda güç tükenmişti. Geriye doğru savruldum. Kollarımdan tutup duvara çarptı sırtımı. Tükürükleri saçılıyordu.

"Seviyorum lan seviyorum. Neden bunu yapıyorsun. Ulan karşında kedi gibi oluyorum. Lisede yanıma otırduğundan beri    oturuşuna kadar aşığım. Aldığın nefese aşığım. Sende olan herşeye aşığım. Niye beni görmüyorsun. Başkasını sevmiyorsun demi? niye lan niye? Niye bana. Bize bir şans vermiyorsun."
Gözlerimi açmak istemiyordum. Açarsam ağlardım. Dudaklarımda ki baskı gözlerimi açmama neden oldu. İğrençti. Bunu böyle hayal etmemiştim. Çırpındıkça kendini bana yasladı ve bileklerimi başımın üstünde birleştirdi. Başımı sağa sola doğru hareket ettirmeye devam ederken üzerimdeki baskı yok oldu. Yere çaresizce düştüm. Yine yanlız başıma kaldım. Başımı kaldırdığımda ağzı yüzü yamultulan bir adet Egemen ve üzerinde. Barış. Daha çok hıçkırdım. Annem,  babam burada olsa böyle olmazdı. 3 dakika önce 28 senem gidicekti. Daha çok hıçkırdım. Kapımın kapanma sesi daha çok bağırma nedenim oldu. Onun kollarında ve başım tam kalbinin üstündeyken o uyumlu kalp atışları. Beni daha çok mutlu ediyordu.
Ya o kalp benim kalbim gibi hızlıydı ya da sadece benim kalbim hızlı olduğu için onunda kalbinin hızlı olduğunu hissetmek istedim. Duygularım karmaşıktı. İç seslerim bile ağlıyordu. Onun kollarında mutsuz olmak gibi bir şansım mı vardı ki!
Hıçkırıklarım iç çekiçlere dönüştü. Usulca kaldırdım başımı o dipsiz siyahları gözlerimle buluştu. Çaresizdim karşısında
"İyi misin?"
Fısıltı gibi çıkmıştı sesi. Başımı salladım. Çıkmadı sesim bir an. Kollarından ayrıldım ve oturma odasına girdim. Elime ne geçerse fırlattım. Kendi cümlelerim kalbimi ciğerimi parçaladı.
"Yanlızım... Tek başımayım... Kimsesizim..babam olsa böyle olmazdı...o olsa korurdu...yok..ama ..yok...öldü... Bıraktı beni yok....yook..."