Ang bilis lumipas ang panahon 2nd sem na namin at alam niyo na back to uniform na ulit.
Nakita ko si hanna sa bulletin board.
"hoy hanna bat ka nakatulala diyan mag start na yung klase" sabi ko sa kanya tapos bigla siya bumalik sa katinuan sabay hila sakin palayo sa bulletin board
"bessy ready kana ba?" hindi ko alam kung ano tinatanung niya sakin kung ready na ba ako sa school baka yun nga
"naku bessy oo excited na ako this sem bakit mo natanung" may binulung siya pero hindi ko naintindihan. Tapos iniwan ako naku problema nun.
Sa classroom gusto ko sa dulo naman this sem tapos nasa harap ko si hanna biglang dumating si Lei at umupo din sya sa dulo pero sa kabilang side ko lang .
Jimmy | Lei || ako | vacant
"okay class new journey ulit tayo and so class may bago tayong classmate ready na ba kayo." tanung ni proff
So ako hindi na ako nag abalang tumingin pa at sumagot kay ma'am nagsusulat ako ng sched ko sa notebook ko.
Hindi ko na rin ininda tili ng mga babae naalala ko kasi ganyan sila nung una din nilang nakita si Lei. Kaya hindi na ako magtataka kung bakit sila titili alangan babae titilian nila yuck nakakatomboy naman yun.
"mr. Pasok kana at magpakilala. Guys tahimik" sabi ni proff
Naririnig ko lang ang pag yapak niya dahil wala ng ingay at sapatos nalang niya ang maririnig mo.
Huminto ang tunog ng sapatos dahilan non ay magpapakilala na siya. Narinig ko ang paghinga niya ng malalim..
"I'm Shawn Lee Zamora from Canada nice to meet you all"
Bumigat ang pakiramdam ko nang marinig ko ang boses niya hindi baka nagkakamali lang ako pero yung pangalan at lugar kung saan siya galing parehong pareho. Hindi hindi siya un kapareho niya lang oo magkapangalan lang sila.
Pero dahil sa curious ako unti unti ako napa angat ng mukha slow motion at nakita ko na nagkatitigan na pala kami. Hindi ko alam ang nararamdaman ko bakit ganito bakit nandito siya? Nakatulala ako sa kaniya pero iniwas ko din agad ayoko panaginip lang to. Oo Max Colleen panaginip lang to. Tama tama!!!
Pumikit ako ng mariin at nag isip na panaginip lang to pero nabasag ang iniisip ko ng sinabi ni proff
"Mr. Zamora please sit down beside of Miss Zapanta" proff
⊙_⊙ proff bakit dito wag na dito hindi pwede nanahimik ako aiiiissshhh hanggang sa isip nalang ba ako mag rereklamo.
⊙_⊙ proff bakit dito wag na dito hindi pwede nanahimik ako aiiiissshhh hanggang sa isip nalang ba ako mag rereklamo. 2x kong ulit...
Narinig ko nanaman ang yabag ng sapatos niya kaya nung nakalapit na siya hindi ko siya tinignan ni isang sulyap. Ayoko bahala siya diyan manigas ka.
Habang nag didiscuss si proff wala kaming imikan tahimik lang hindi ko siya sinusulyapan diretsyo lang ang tingin sa white board. Perp ung vision mo sa gilid ng mata mo nakikita mo siya pasulyap sulyap.
Tsss!! (￣へ￣) Manigas ka diyan hindi kita kakausapin at titignan nagkakasore eyes ako bahala ka.
"okay class tommorow we will having a project and i group you into 2. I will annouce who are your partners" proff habang nagliligpit paalis na.
So natapos na hindi ko pa rin kinakausap or tinitignan tong katabi ko pero yung mga babae nagsilapitan sa desk niya.
"Ni-hao I'm Valerie"
"Hello I'm Joan"
"Hi I'm Nicole"
Ang iingay nila kaya nag salampak ako ng earphones sa tenga ko mag mumusic ako habang wala pa ung next proff.
"bro kumusta na kailan ka bumalik" teka boses ni Lei un.
"teka ikaw nga diyan hindi nagsasabi na nandito kana pala" boses niya psshh
"sabagay sabi ko na nga ba ikaw ung nakita ko non" nagtawanan sila ano tinutukoy nila pssshh paki ko ba bahala sila diyan
"hoy!" may nag yugyog sakin sa kabila ng pananahimik kong mundo.
"ano? " tumingin ako sa kanya tinaasan ko sya ng kilay
"okay kalang" she mouthed at me.
Umiling ako sakanya. Hindi Hanna naiinis ako bakit nandito yan. Kaya ba tinatanung mo ko kung ready na ako kanina. Kasi alam mo na siya yung bagong student.
Nag-uusap kami sa mata niyan at bigla nga siyang tumango. Di ba may telepathy kami. →_→~~~~~←_←
Sabay buntong hininga. Hayyyyssss
Mukhang di magiging masaya ang sem ko ngayon.
Ganun ang ginawa ko walang nag pansinan saamin at hindi nag kibuan or ano basta tahimik. Buti naman at marunong siyang makiramdam
Nakisabay nalang ako kay hanna umuwi ibig sabihin nakisakay nalanb ako sa kotse niya wala ako sa mood maglakad nababadtrip ako.
"hanna dito na tatawid lang naman ako para diretso na rin kayo" sabi ko.
"sure ka ba pwede naman kita ihatid sa mismong village" sabi niya.
"hindi na tawid lang to oh okay na masyado na ako nakakaabala" sabi ko pababa nag ba-bye kami sa isat isa.
Saka ako tumawid pag dating ko sa bahay
Nakita ko si mama nagluluto ng bake mac.
"wow ma! Para kanino yan bat ang dami?" sabay halik ko sa pisngi niya.
"magbibigay ako diyan sa kabila ung bagong lipat late na nga kasi busy ako diba" tumango ako sa kanya.
So magpapalit muna ako kasi sabi ni mama isasama niya daw ako. Nag suot ako ng maong short at malaking damit. Tumingin ako sa salamin akala mo wala akong short sa pang ibaba. Pero okay na diyan lang naman sa kabilang bahay.
Nakaready na ako dala ko yung luto ni mama. Tapos si mama pumindot ng doorbell
May lumabas sa maid. At pinapasok kami
"ahiey ma'am pasok ho kayo" sabi niya kaya pumasok na kami
Maganda ung bahay 2nd floor din. Malaki pa.
"maupo muna ho kayo tatawagin ko lang si ma'am " sabi ng maid ay iniwan kami
Naglilibot ako ng tingin ng may napansin akong mga pamilyar na picture pero masyadong malayo nagtitingin lang ako nabibighani sa bahay maganda kasi nasa ayos.
Nang hindi ko napansin ung taong pababa ng hagdan......
~~~~~•
Author's note: 📝
Please support this my first story. kamsahamnida
YOU ARE READING
It's Not The Same Anymore
Teen Fiction"please come back i love you" he said "i want to but i can't I've been hurt for so long ago and suffering this again" she said while she crying in pain "I'm sorry but i want you, please lets do the same thing" he beg "no, it's not the same anymore...
