Nagising ako sa puting liwanag. Kaya nagtataka ako bakt puting kisame ang nakikita ko. Unti unti ko nilibot ang paligin ko nakita ko si mama hawak ang kamay ko at natutulig sila ni papa naman nakaupo sa sofa nakapikit. Nang pumasok sa pinto si kuya may dalang pagkain ng balak niya sana gisingin sila mama pero umiling ako at na unawaan niya naman kaya inilagay niya ang pagkain dala niya sa lamesa at lumapit siya sakin
"kumusta kana? " sabi niya ng hinipo niya ang noo ko
" okay na po ako kuya" smile ko. Nakita ko gumalaw si mama at nagising na ito.
"oh my honey gising kana" sabi niya at niyakap ako.
"oo nga po" smile ko at nakita ko si papa na palapit sa akin
"tumawag ka na ba sa doctor Cole? Sandali tatawag lang ako" sabi niya pero sumama si mama kay papa at kami lang ni kuya ang naiwan
"anong nangyari kuya bat nasa ospital ako?" takang tanung ko at umupo.
"tatlong araw kang tulog" kalmang sabi niya. Nanlaki ang mata ko ano?? Tatlong arae ng ganun kahaba?
"teka bakit ang tagal?" takang tanung ko.
"nilagnat ka mataas plus na over fatigue ka" sabi niya at binabalatan niya na ung orange sa mesa.
"ganun katagal talaga" kinuha ko ung binibigay niyang orange sakin.
" you should quit the president thing" sabi niya
Nagsasalin naman siya ngaun ng tubig
"hmm no kuya i love to serve and to work" sabi ko ng pailing iling.
"you forget to monitor your health! " medyo napalakas niyang sabi kaya napayuko ako. Alam ko inaalala lang ako ni kuya. Hayysss hindi ko naman alam na ganun mangyayari.
"i-I'm sorry kuya! " naluluha na ako.
"princess I'm not mad okay, I'm just telling that if you love your work don't get sick" lumapit siya sakin at niyakap ako pinapatahan
Tapos niya akong pinatahan pinainom niya ako bg tubig saka dumating si mama at papa kasama ang doctor
"how are you max? " he ask.
"okay na po ako" sigurado kong sabi.
"good, kumain kana ba?" he ask while checking my BP.
"yes doc"
"good kasi last time i check mula sa pagkakasakit mo 4 days kang walang kain kaya binawi mo ito sa tulog" sabi niya at chinecheck ang paghinga ko.
"good normal na ang lahat maiiwan ko muna" lumabas na siya kaya sumama si papa sa kaniya
"baby are you really okay" pag aalala ni mama
"yes mama. Inaalagaan niyo ko eh thank you po" ngiti ko sa kanila
Nabigla kami ng biglang bumukas ang pinto
"MAX!! " sigaw na sabi niya
Kaya napalingaw ako siya naman tumakbo papunta sakin at niyakap ako kaya nabigla ako
"grabe Max nagaalala ako sayo dalawang araw kang hindi pumasok kaya nag aalala ako ng sobra" sabi niya habang yakap ako.
"okay lang ako Lei" sabi ko tapos bumitaw siya pero hawak niya magkabilaan balikat
"ano okay kana ba? May mga masakit pa ba sayo? " sabi niya na tinitignan ako sa mata nagkatitigan kami sa mata
"aahheemm" umubo si kuya kaya napalingon kami sa kanya.
"sorry po" sabi ni Lei at gumilid
"and who are you" takang tanung ni kuya pero kita mo sa kaniya na matalim niya itong tinitignan
"kuya he is Lei may friend and classmate" ako na ang sumagot sa tanong niya
"baby siya yung lalaking sumosundo sayo sa bahay" sabi ni mama. hindi yun tanung.
"ohhh sumusundo?" taeay na sabi ni kuya sa akin at tingin ulit kay Lei
"kuya tinatakot mo si Lei" sabi ko at hinampas ko siya sa braso
"hmmm ako nga po pala si Yuan Lei Zermoza. Kaibigan at classmate ni Max also I'm courting her po" tapang niyang sabi at angat ang noo.
Nabigla si kuya pati si mama. Syempre maski ako nabigla. Hindi ko alam na sasabihin niya yung pangliligaw niya.
"kaibigan pala?" sabi ni kuya sakin na taas ang kilay
"hakika muna cole at samahan mo ako sa pagbayad sa cahier" sabi ni mama na may ngiti sa labi.
"maa! Bakit ko kayo sasamahan dito lang ako bantayan ko si princess baka itakbo eh" angal ni kuya say tibgin ng masama kay Lei pero si Lei walang katakot na expression
"halika na! Iho maiwan ko muna kayo ng anak ko paki bantaya." sabi ni mama habang hinihila siya si kuya.
"aalagaan ko po ang princess niyo" tapang na sabi niya.
"salamat" tuluyan ng umalis si mama at kuya.
"pagpasensyahan mo na sila" sabi ko sa kaniya.
"okay lang masaya ako at nakilala ko sila" sabi niya at lumapit sa kama ko.
"Lei nabigla ako sa sinabi no kanina" sabi ko
"haha sorry yun naman kasi yong totoo. Pasensya kana dapat hindi ko pala sinabi" hiyang sabi niya at yumuko.
"okay lang yon nabigla lang talaga ako " smile kong sabi.
Nag smile na rin siya lumapit ulit siya sakin mas malapit pa tapos unti unti niya inaabot ang noo ko at ung natirang hair ay nilagay niya sa gilid ng tenga ko. Tapos nilapit niya yung mukha niya sa mukha ko
Nilapat niya yung labi niya sa noo ko. Ohh my this feeling again at unti unti din siyang humarap sakin
"magiingat ka at wag mo pababayaan ang sarili mo hindi mo pa naman ako tinatawagan pag emergency" concern na sabi niya.
Tumango na lang ako. Ohh speechless again. Nag smile siya sakin
Well nagkwentuhan kami at masaya parang hindi ako nanggaling sa sakit.
Bukas din ako madidischarge . At sabi sakin wag abusuhin ang katawan.
Haha lagot nanaman kasi ako pag may nabgyaring masama ulit sakin.
Well gabi ng dumalaw sakin si hanna kasama niya si Shawn. At hindi pa rin umuuwi si Lei.
Nagpapaiwan nga siya para daw siya magbantay kaso hindi pwede galit si kuya haha. At tawang tawa lang si maaamiieee kasi inaaliw din siya ni Lei.
Masaya ang nagging last day ko sa ospital.
YOU ARE READING
It's Not The Same Anymore
Подростковая литература"please come back i love you" he said "i want to but i can't I've been hurt for so long ago and suffering this again" she said while she crying in pain "I'm sorry but i want you, please lets do the same thing" he beg "no, it's not the same anymore...
