FELAKETİN ORTASINDA

2.OYUN BAŞLASIN!

    Haberler bittikten sonra herkes bir koltuğa oturdu. O an sadece düşündük biz sustuk beyinlerimiz konuştu bende yeni arkadaşlarımı incelemeye başladım...
Baran sarı saçlı ve sempatik bir duruşu vardı sarı saçları olmasına rağmen kahverengi gözleri vardı ve bu yaratılışına epeyi uygundu. Görünüşü iyiydi fazla iyiydi ama onun yanındaki adının Murat olduğunu bildiğim çocuğa baktım.Evet fazla yakışıklıydı ve bu beni biraz ona karşı soğuturken sarı saçlarını boş verip zeki oluşuna kafamı verdim. Çok soğukkanlı duruyordu.Murat'ı da inceledikten sonra yeşil gözlerin sahibine baktığım sırada göz göze geldik .Nasıl yani o da bana mı bakıyordu, KESİN BENDEN HOŞLANIYOR içimden geçirdiğim saçma düşüncemin sonunda bana bakmayı bıraktı ama ben direk gözlerinin yeşiline bakıyordum, siyah saçlı yeşil gözlü bu insan Nasıl bu kadar çekici ve aynı zaman da soğuk durabilirdi."Bizi incelemen bittiyse eğer kendini tanıtmaya ne dersin BÜCÜR ?" Uzay'ın bana bücür demesi canımı çok sıktığından Ateş saçan gözlerle yeşillerine baktım ve konuşmaya başladım" Ben GAZEL ve bana BÜCÜR denilmesinden hiç hoşlanmam ve nerem bücür be kendine bak sen SIRIKK!" Dediğim son cümleden olsa gerek sanki öfkemiz yer değiştirdi ve gözlerinden Ateş saçma sırası ona geçti "Bir daha bana sırık deme güzelim bu senin için iyi olmaz ve şanslısın adını BÜCÜR koydum" sinirden küplere bineceğim sırada lavabomun yolunu tuttum. İçeri girdiğimde olanları idrak etmeye çalışıyordum, aynada kendime baktığım sırada benim güzelim siyah  saçlarımın dağılmış olduğunu gördüm. Hemen kendime çekidüzen verdikten sonra benim mavi gözlerimin Uzay' ın yeşillerine ne kadar yakıştığını fark eder etmez düşünceyi aklımdan çıkardım. İçeri girdiğim an plan yapmaya başladıklarını gördüm oturduğum koltuğa Kayla geçmişti bana da Uzay'ın yanı kalmıştı içimden korkma yemez seni otur hemen şuraya diye geçirdim ve iç sesimi dinleyerek oturdum .
   Şey kokuyodu...adını unuttuğum bir şey ...ayyy dur hatırlayacağım ...hahh! Buldum Hindistan cevizi , o an kendimi alkışlama isteğimi dizginleyip konuştuklarını dinlemeye başladım." Şimdi Baran ve ben markete gideriz silah ve erzak alırız Uzay da burada kalır kızları korur tamam mı Uzay? " Murat konuşmayı bitirdiği an ben de konuşmaya atladım " Ben de gelicem ya merak ediyorum hatta şöyle yapalım, Murat ve Baran erzak alsın kızlar da evde kalsın ben de Uzay'la silah alıyım benim iki arabam var siz siyaha binin biz beyaza alıp gelelim" herkes bana bakınca bir an utanmadım değil " Bana uyar!" DEDi Uzay. Diğerleri de başını salladı. Ve kendimi alkışlama isteğimi dizginledikten sonra kalkıp mutfağa girdim bıçak ve keskin ağletler aldım odama girdikten sonra beyzbol sopalarımı da kaptığım gibi salona geçtim..." Hadi çıkalım "  evden dikkatlice çıktıktan sonra Uzay'ın ellerimi tutmasıyla heyecanlandım ve bunu o da görünce ufak çaplı bir utanma krizine girdim ama sonra üzerime doğru gelen zombiyi görünce korkudan küçük dilimi yuttuğumu sandım bağırtmadım sadece baktım sonra Baran zombiyi fark etti ve onu öldürdü kafasına vurarak pekmezini akıttığı zombinin  beynine bir tekmede ben attım sonrada Uzay beni ona doğru çekti ve gözlerime bakarak yeşillerinin içine tutsak etti beni sonra bi anda diğerlerine dönerek kapıyı gösterdi. Dışarı çıktığımızda büyük bir şok yaşadım ,her yer kan ve ölü bedenler başlarına oturmuş onları yemeye çalışan zombiler ve biz sonra bir anda beyzbol sopamı salladım ve havalı hareketler yaptım ve sonrada arabanın anahtarını çıkarıp Murat' A verdim sonrada Uzay'a bakıp "OYUN BAŞLASIN" Dedim...