Odanın kapısını açtıktan sonra koridordan gözdenin odasına gittim. Odasında yoktu, mutfağa bakmak için koridora geri döndüğümde onu gördüm. Gözdeyi bana bakıyordu . "Gazel , Burak şey kendini asmış !" Ağlamaya başlayınca daha onun sözlerini yeni idrak ediyordum. Sonra Uzay'ın sesini duyduk... "Kardeşim!!!" Uzayın yanına koştum. Burak'ın önüne diz çökmüş başını yere eğmiş oturuyordu. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum ve son çağrı Baran'ın yanına koştum. Baran hiç bir olaydan habersiz yatağında mışıl mışıl uyuyordu. Baran'ın üzerine atlayıp onu uyandırdım sonra da olayları anlattım ilk tepkisi yüzüme saf saf bakmak oldu ve sonra ayaklandı. "Uzay nerde?" "Onun yanındaydı en son." "İçeriye geçiyorum ben sende arkamdan gel!" "Peki" O kadar çaresiz görünüyordu ki ona o an çok acıdım. Kardeşi ölmüş, Can'ından bir parça gitmiş, ama o hala ayakta durmaya çalışıyor. O anda ona olan sevgim, güvenim, şefkatim bir anda arttı. Bu felaketin ORTASINDA onunla olduğum için şanslıyım. Odaya onun arkasından geldim ve salonda artık dört kişi olduğumuzu fark ettim . Bir sürü arkadaş kaybettik bir sürü sevdiğimiz insanı kaybettik. Büyüdük biz .... ~~~ Kahvaltıyı gözdeyle hazırladık. Uzay ve Baran onun bedenini ne yaptı bilmiyorum ama bizden saklıyorlar. Bizde zaten takmıyoruz. Sonuçta o öldü ve bunu neden yaptığını biz bile bilmiyoruz. Uzay'lar kapının önüne geldikten sonra mutfak kapısının kolunu tutup bi süre beni izledi ne düşünüyor çok merak ettim o an. Acaba üzülmüşmüdür? Tabi üzülmüştür baksana oğlum gözlerinin altı kızarmış belliki bize belli etmemek için ağlamıyor . Çok güzel ve o güzel gözlerine ağlamak yakışmıyor ki neyse ya ben ne diyorum onun sevdiği filan vardır ben boşuna ümitlenmiyim güzel kız tabi sevgilisi var olmasa şaşarım benim sevdiğim hoşlandığım herkes aynı. Bana niye öyle bakıyo acaba yüzümde bişey mi var? "Niye öyle bakıyorsun ? Yüzümde birşey mi var?" "Yoook... Öylesine gözüm dalmış." Dalmamak mümkün mü? Çok güzelsin kim baksa dalar gider hayallere... "Hadi kahvaltı hazırladık başlayın o Zaman ben yemiycem." "Niye?" Uzay bana çok gereksiz bi soru mu sordu ne "Aç değilim çünkü " "Nasıl istersen. Acıkınca da açım deme ama!.." "Acıkınca kendimi doyurabilecek yaştayım merak etme!"sinirlendim mi ben yaa! Öff ne saçmalıyorum "Ben odamdayım " Dar koridordan geçip odama gittim yatağıma yattığım an gözlerimi kapatıp uyumaya başladım. Odamın kapısının açılma sesiyle uyandım. Gözlerimi açmadan kulak kestim içerdekine . Uzunca bir nefes sesi duydum, daha çok bir iç çekişe benziyordu. Sonra yanıma oturarak uzandı ve saçlarımı hafif bir şekilde okşamaya başladı. Bu Uzay'dı kokusunu aldığım an kalbim hızlanmaya başladı. Niye gelmişti ki? Çok güzelsin ! İnsan dokunmaya kıyamaz o derece . Abi ben aşık mı oldum lan? Siktir kesin aşık oldum. Tüh bana en aşık olunmayacak Zaman en aşık olunmayacak kişiye. Ne yapalım, başa gelen çekilir... Gözlerimi yavaş yavaş kırpıştırıp açtığımda direkt onun yeşilleriyle karşılaştım . O gözlerini kaçırırken ben mavilerimi ona dikmiştim. "Ne yapıyorsun burada be Uzay?" "Hiç." "İnanmış gibi mi duruyorum acaba sırıkcığım.." Kaşlarını aşağı yukarı hareket ettirdikten sonra kafasını iki yanına doğru salladı. "O Zaman burada ne aradığını söyle bakalım!" "Korkuya musun diye bakmaya geldim." "Korkuyo gibi mi gözüküyorum?" Tek kaşını yukarı kaldırdi. Ne var yani bende yapabiliyorum. Hava mı atıyorsun dememek için kendimi zor tuttum. Bende tek kaşımı kaldırdıktan sonra gözlerimle kapıyı işaret ettim. Başını sallayıp odadan çıktığında duş almaya karar verdim ama sular kesilmişti. Elektrikler hala vardı sevinmemiz gereken zamanda çaresizliğe düşmüyorduk. İçeri girdikten sonra gözlerim gözdeye kaydı Burak'a gözlerini kırpmadan bakıyordu. Ah Can'ım bu da aşık olmuş. Zavallı...
"Selam! Kaç kişiyken , kaç kişi kaldık şimdi..."dedim hüzünle ama gözlerim buğulanmamıştı daha "Hey siz neden böyle duruyorsunuz azıcık mutluluk olsun yüzünüzde yaa!" Uzayın içeri girmesiyle bende ona baktım. "Aha geldi yine pembe popolu şempanze suratlı iguana!" Herkes bi anda gülmeye başlayınca iç sesimi dışa vurduğumu anlayınca yerin dibine girme seansları başlamıştı. Bana imayla baktıktan sonra ağzımı açtım... "Galiba şu an senin gözlerinden birşey anlamam gerekiyor ama ben anlamadım , açık konuşabilir misin?"herkes bir daha güldüğünde Uzay da gülmüştü. "Niye sana kızamıyorum!" "Çönkü kıyamazsın sen bana yoksa başına gelecekleri biliyosun sırıkcığım , seni kapı komşumuzun önüne atarım, zaten evde kaldığı için atlaması normal olacaktır . Bu çocuk bana ne yapıyordu böyle. "Hala birimizin umudunun olması çok güzel" gözlerine baktıktan sonra yeşillerini mavilerimden ayırmadan beni izledi . Bu çocuk ne yapıyordu bana böyle , ona ne Zaman baksam bir heyecan, bir titreme ve midemde kelebeklerin yiyişmesi. Ne diyorum ben ya. Artık erzakları yenilemek lazımdı bu yüzden hemen utancımı gizlemeye çalışarak Uzay'a döndüm... "Uzay erzaklar en fazla 3 gün dayanır ve zombiler bizi yemeden açlıktan ölmek istemiyorum." "Mızmızlanma hemen sarı kafa. Tamam alırız kızlar hadi hazırlanın şu erzak işini halledelim."biz başımızla onay verince odalarımıza doğru çekildik. Ne giysem diye düşündüm ve sonunda Uzay'ın gözüne güzel gözükmek için şort giymeye karar verdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Giydikten sonra şortun beyaz tenime ne kadar yakıştığını düşünerek odadan çıktım. Çıkar çıkmaz gözüm Uzay'a takıldı. Dibi düşmüştü. Çay süzer gibi beni süzüyordu. Lann!! Ne olmuş buna böyle!! Kız mutasyon geçirmiş, evrime kafa atmış. Tabi oğlum yüzü güzel olunca her şey yakışır buna. Neyseki etrafta erkek yok, yoksa hayatta çıkarmam bunu bu halde dışarı. İçim şuan rahat etrafta erkekler bizi yemeğe çalıştığı için söylenecek laf bulamadım. Ne bakıyo bu bana böyle lan!!! "Ne var be niye öyle bakıyorsun pis sapık!" "Ne baksam be sana. Yakışmamış bence hem . Neyse çıkalım!" "Ayıpsınnn!! Bu ne güzellik kızım benden güzel olmuşsun!" Gözdeye göz devirdikten sonra dışarı çıktık. Kapıyı açtığımda kimse yoktu , yavaş ve temkinli adımlarla Uzay önde biz arkada ilerliyorduk. Bir arabayla gideceğimiz için beyaz arabama bindik. Etrafta zombi olmaması beni şaşırtırken bir anda korkuyla irkildim. Camıma kafa atan bir sürtük dişlerini göstererek gülüyordu. Isırılmıştı ve kapımı zorluyordu. Sonra bir an sayamadığım kadar zombi ısırılan kızın üzerine atladı ve bizim sırık gaza bastı. Ani bir frenle ne olduğunu şaşıran ben Uzay'ın suratına şaşkınca bakıyordum. "Şurdaki kıza bakın saklanmaya çalışıyor. Alsak mı?" Kızı süzdükten sonra daha ne bekliyoruz bakışlarımı Uzay'a attıktan sonra arabayı kıza doğru sürdü kız içeri korkuyla bindiğinde kızı süzme imkanları doğdu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
kız güzel sayılırdı. Ah tamam güzeldi ama ben yılarmıydım? ASLA!! "T..teşekkürler." Biz başımızı senkronize bir şekilde sallarken kıza adını sordum. Bana söylediği atla benim ağzım açık kalmıştı.. "Nehir AKSOY!"
