FELAKETİN ORTASINDA

6. KORKU

   Ben kapıyı açmak içim kalktım ve kapının önünde durup içeridekileri inceledikten sonra kapı koluna yapıştım. Ardımdan gelen Baran ve Mert dikkatimin dağılmasına sebep olurken kapı birden açıldı ve benim üzerime karşı komşum Ceren hanım atladı. Kafamı koparmak gibi bir derdi olabileceğini düşünüp korkuyla bağırmaya başladığımda arkadan siyahlara bürünmüş bir çocuk geldi ve silahla üzerimdeki zombiye 2 el Ateş etti. Neye uğradığımı şaşırdığım sırada zombiyi kapının dışına atan ve içeriye giren adama baktıktan sonra kolunu gördüm. Isırılmıştı...
     Hızlıca uzaklaştım yanından ve adam çığlıklar içinde yerde kıvranmaya başladı ve Hazel'in üzerine atladı biz şaşkınca bakarken Hazel'in ağzından dökülen kanlarla birlikte onu yemeye çalışan adam bir anda durdu ve Kayla'nın üzerine atladı. Odama koştum ve diğerleri zombilerle uğraşırken ben silahlardan üç tane aldım ve içeriye girdim. Kanlarla birlikte üç zombi gördüm ve hayal kırıklığıyla karışmış hüznüm beni ele geçirirken Kayla üzerime atladi o anda silahlardan biri yere düşerken ben gözyaşları içinde debelenmeye başladım sonra BAM bir silah sesi ardından çığlıklar sonra adımı söylemeleri, hepsi bir uğultu olarak geçti kulaklarımdan. Uzay başımı salladı ve " Geçti bücür, geçti" diye sayıklamasından sonra kendime gelebildim. Önce kurtardığımız o kız sonrada en yakın arkadaşım hepsi o yaratıklara dönüşmüştü ve bence artık sıra bana gelmeliydi...
  Herkesin uyumasını söyleyen Uzay beni yanlız bırakmayacağını söylemesiyle odamın yolunu tuttuk. Odaya vardığımızda:
"Yatak benimdir"dediğimi omuz silkerek cevaplandırdığında anlamadım.
"Nasıl yani şimdi seninle uyumak istesem beni reddemezsin değil mi canımmm?" İğneleyici ses tonunu attıktan sonra ona başımı sallamakla yetindim. Bende istiyordum birine sarılarak uyumak. Korkuyordum çünkü ...
"Ciddi misin?"
"Evet"
"Peki o zaman"
Bundan sonra Uzay'ın iç sesi siyah ile gösterilecek...
Sakın bir şey yapma Uzay sakın tut kendini. Kız korkuyo. Ama çok güzel ne yapayım ki ben . Öpsem mi onu. Yok daha neler. Kendine gel olum, sakinnn!
"Yatmayı düşünmüyor musun?"
"Geliyorum!" Yorganın içine girdi bana arkasını dönüp yattı . Biliyorum birine sarılmam lazım acaba uyuyo numarası mı yapsam. Evet evet yapıyım. Sonrada sarılırım. Gözlerimi sıkıca kapadım, düzenli nefesler almaya çalıştım ve sonra kolumu kaldırıp ona yapıştım. Sarıldığımda gerildi neye uğradığını şaşırdı. Saftirik yaa!
Lan ne oluyo uyurken mi sarıldı bu bana? Bende uyuyo numarası yaparak ona sarılıyım. Sonrada kendime hakim olurum. Çocuğumuz olmadan bu geceyi Nasıl geçiricem acaba!
Oda düzenli nefesler alınca uyuduğunu anladım. Artık işim daha kolaydı. Kokusunu içime çektim sonrada uykuya daldım.
~~~

Sabah uyandığımda bizi kahvaltıya çağırdılar. Kalkmaya çalıştım olmadı. Etrafıma baktığımda Uzay'ın kolu benim üzerimde öylece yatıyordu. Yüzümüzün arasında da bir dudaklık mesafe vardı. Birden gözlerini açtı ve ben onun yanağını öperek günaydın demek istiyordum. Üzerimden elini çekti ve sonra diğer tarafa döndü. Tam öpmek için eğildim yanağına ve sonra başını çevirdi ve bende dudağından öpmüş oldum. Yeşilleri koyulaşırken ben hala onun dudaklarını öpüyordum . Birden üzerime çıktı ve ne yaptığımı sordu.
"Ben sadece yanağından öpecektim, yüzünü döndürünce dudaklarını öpmüş oldum. Hem neden bu kadar kızdın ki dudaklarım güzel değil mi benim?!" Önce dudaklarıma baktı ve sonra dudaklarını yaladı. Ben büzdüğüm dudaklarımı toplamaya çalışırken onun gözleri hala oradaydı. Sonra birden dudaklarımı öpeceği sandığımda kulağıma eğildi ve fısıldamaya başladı.
"Dudakların öyle güzel ki öpmeye doyamam ama öptüğümde olacaklardan ben sorumlu olmam!"
"Korkmalı mıyım ?"
"Bilmem ama bence korkmalısın!" Pis pis sırıtırken içerden bağırış sesleri duyuldu.
"GÖZDEE!"bağırışımdan sonra ittirdiğim gibi yere düşen Uzay'a bakmadan odadan çıktım...
"OLAMAZZ!!"