~A Cherik Story~

~3~

Sana zorla silah çektiğim zamanı hatırlıyor musun? Ben unutamıyorum

O gün yaptığın şey karşısında sana belli etmesem de çok etkilenmiştim. Ne kadar güçlü olduğunu bir kez daha kanıtlamıştın. Ama sınırları bilmelisin Erik. Yanlış anlama ben senin o mermiyi durdurabileceğini düşünüyorum. Sadece asla böyle bir şeyi yapamazdım. Sana doğrultulan her silahta, onları kontrol edebileceğini bile bile kalbimin hızlanmasını engelleyemiyorum. Korkuyorum Erik. Sana bir şey olmasından çok korkuyorum.

Ve şu an nerdesin bilmiyorum. Ne yapıyorsun bilmiyorum. Nasılsın bilmiyorum. Sana sarılıp uyumak isterken yapabileceğim tek şey yanımdaki boşlukla bakışmak.

En büyük kavgamız satranç oynarken kimin siyah kimin beyaz olacağını tartışmamızdı bizim. Neden o sahilde bunları yaşadık ? Neden gittin Erik. Neden gittin ki ?

Sen giderken benden bir parçamı da yanında götürdün Erik. Hiçbir zaman fark edemeyeceksin ama benim kalbimi beraberinde götürdün.

Kalbim sadece senin için atarken senin burada olmaman ne acı.

Seni özlüyorum. Kalbimdeki boşluğu doldurmaya çalıştıkça daha çok hissediyorum. Bu nasıl mümkün olabilir ki ?

Yeni mutantları aradığımız zamanı hatırlıyorum. İlk defa senin heyecanlı olduğunu görmüştüm. Öyle sıradan bir heyecan değil. Yeni bir başlangıç için olan heyecan.

İlk defa o zaman umut ettim. Benim tarafıma geçmeni değil, beni dinlemeni.

Ve beni hayal kırıklığına uğratmadın Erik. Bunun için sana teşekkür ederim. O çimenlerde otururken sana planlarımı kısaca anlatmıştım ama onu bile dinlediğin için teşekkür ederim.

Çünkü farkında değilsin ama senin yapacağın en ufak şeyin bile benim için çok büyük anlamları var Erik. Ve bu yüzden çok acı çekiyorum.

Senin de beni sevebileceğini umut ettiğim her anı hatırlayınca biraz daha fazla acı çekiyorum. Ve şimdi kendime lanet ediyorum.

Keşke inanmasaydım Erik. Keşke ikimizin birlikte olduğu düşler kurup uyumasaydım.

Çünkü imkansız olduğunu bildiğim halde hala o hayale tutunuyorum Erik. Umut etmeden yapamıyorum.

Konu sen olduğunda kendimi hayal etmekten alıkoyamıyorum. Kendimi en huzurlu hissettiğim her anda seni düşünürken kendime bunu yapamam.

Sana bu kadar aşıkken seni düşünmeden duramıyorum. Bunun hastalıklı bir durum olduğunu düşünsem de duramıyorum Erik.

Çünkü sensiz geçen her saniyede daha fazla acı çekerken seni düşünerek huzur bulabiliyorum.

Özür dilerim Erik. Belki bir gün seni tekrar görebileceğime inanmadığım için üzgünüm. Ama benim inancımın da bir sınırı var.

Ve Küba'da gitmeyeceğine inanarak hepsini kullanmıştım.