Anlatamam (Ey~Fet)

Anlatamam~ 8 bölüm

Öncelikle herkese merhaba. Hepinize sonsuz teşekkürlerimi iletmek istiyorum. 1k insan bu kitapı okumuş. Ben bu kitabı yazmağa başlarken hiç düşünmemiştim bu kadar beğeniliceğini. Bana bu duyguları yaşattığınız için hepinize gerçekten çok teşekkür ederim. Sizi ne kadar sevdiğimi anlatamam. Hele güzel yorumlarınız bana gerçekten çok iyi geliyor.
Bu arada söylemek istediğim bir şey var.
Bilmiyorum belki siz müziğin eşliğinde okuyorsunuz belki hayır. Ama gerçekten çok iyi geliyor müzikle okumak tavsiye ederim. Yorumlarda söyleyin lütfen, her bölümde müzik koyalım mı yoksa gerek yok.
Lafı daha fazla uzatmadan sizleri 8 bölümle buluşturuyorum. İyi okumalar.

Araba havaya uçtuğunda Arasta kapısından dışarı uçtu. Ve uzakta bir yere düştü. O kemerini bağlamamıştı o yüzden ağır vücutu camı kırdı ve kendisi havaya fırladı. Baygınlık geçirdi. Lakin Dilan için her şey bu kadar kolay olmadı. Dilan kemerini bağlamıştı. Araçla birlikte parçalandı kül oldu. Ondan geri kalan bir kaç deriydi. Herkes şokta. Nazlı ambulansı ararken, Eylemle Fethi yan yana kanlar içinde yarıyorlardı. Neden sadece onlar yaralandı sorarsanız, onlar uğurluyorlardı. Fethinin kanı heryerdeydi. Sanki kandan bir göl oluşmuştu. Kıp kırmızı. Ve bide göz yaşlarından bir göl.

Bana sorarsanız Nazlının işi diğerlerinkinden daha zordu. Bir arkadaşı parçalara ayrılarken, diğeriyse kanlar içinde yatıyordu. Ateşde Nazlıdan hiç farklı değildi.

Ateş ve diğer erkekler Arası aramak için yola çıktılar. Düğün bahçede olduğu için işleri daha zordu. Kim bilir ne taraftaydı.

4 saat sonra...

Aras bulunmuştu. Herkes hastanedeydi. Aras, Fethi ve Eylem ameliyattaydı.Nazlının çığlıkları tüm hastaneyle doluydu.

Ateşse köşede bekliyordu sadece.
İlk önce Arasın ameliyatı bitti. Doktor hayati tehlikesinin bulunmadığını söyledi. Her kes baya bir rahatladı.

Arası başka bir odaya aldılar. Eylemin ameliyatı ama hala devam ediyordu. 
Eylemin ameliyat sırasında kalbi durdu. Ve rüya görmeye başladı. Belkide rüya değildi. Ruhunu görüyordu.

Eylem rüyasında  bir yoldaydı. Bu yolda 2 kapı vardı. Birisi siyah, birisi beyaz.

Siyah kapıdan Dilan çıktı. Beyazlar giyinmişti. Çok güzeldi.

Eylem Dilana sarıldı.

E: Dilan korkuyor musun?

D: Hayır.

E:  Peki ya Aras orada mı?

D: Değil.

E: Sevinsem mi, üzülsem mi bilemiyorum.

D: Sevin. Ben çok sevindim. O şimdi gelemez ki. Daha koskoca hayatı yaşayacak sonra belki.

E: Sende çok gençtin.

Eylem ağlayarak devam eder.

E: Neden sen? Sen doktordun. Kaç insanın hayatını kurtardın, ama kendin şimdi buradasın. Sen haketmiyordun bunları.

D: Olan oldu. Hem ben ölmeyin bu kadar kolay olduğunu düşünmüyordum. Tüm hastalarımı acı çekmesinler diye kurtarıyordum. Ama öyle değilmiş.

E: Canın yanmadımı ?

D: Uyumaktan daha kolay oldu. Eylem gitmelisin. Kalamazsın sen burda. Seni bekleyenler var.

E: Sende gel o zaman. Hatta Mertte gelsin.

D: Mert yok ki....

Eylem şaşkınlıkla Dilana bakarken beyaz kapı açıldı. Orada Nazlı, Fethi, Mert ve ailesi vardı. 

Eylemin kalbi atmaya başladı. Ve kurtuldu.

Doktor ameliyathaneden çıktı ve Nazlıyla diğerlerine yaklaştı.

D: Eylem hanımın yakınları siz misiniz?

Nazlı hıçkırarak cevap verdi

N: Lütfen bir şey söyleyin. Eylem nasıl?  Ölmedi dimi? Yaşıyor dimi?

D: Hanımefendi sakin olur musunuz? Lütfen her kes sakin olsun ve beni dinlesin.
Eylem hanımın ameliyatı iyi geçti. Ama hala hayati tehlikesinin bulunduğu doğrudur. Onu yoğun bakıma alacağız. 3 gün sürecinde her şey belli olacak.

Yarım saat sonraysa Fethinin doktoru çıktı.

D: Ameliyat sıradında komaya girmiş. Ne zaman uyanır belli değil. Belkide hiç uyanmaz....

Ateşle Nazlı perişan bir halde arkadaşlarının iyileşmesine dua ediyorlar.

Ve sonunda Aras uyanır.

A: Noldu? Dilan nasıl?

Nazlı yine ağlamaya başlar.

Ateş: Arascım, Dilan. Dilanı kaybettik. Başın sağ olsun.

Aras duyduğuyla şok geçirir.

Doktor ona sakinleştirici verir ve uyutur.

40 dakika sonra...

Aras uyanır ve Ateşle konuşmak ister. Ateş Arasın odasına girer ve konuşurlar.

Aras: Kim yaptı?

Ateş: Yüksek ihtimalle babanızın düşmanları.

Aras: Bulucaksınız tamam mı?

Ateş: Tabiki bulacağız. Sen bir iyileş kardeşim.

Aras: Abimi göremiyorum. O nerede?

Ateş: Şimdi Arascım. Az önce yaptığın gibi yapmazsan her şeyi anlatırım.

Aras: Anlat.

Ateş: Hatırlıyor musun? Sizi Eylemle Fethi uğurluyordu.

Aras: Evet. O zaman onlarda yaralandılar. Nasıllar? Bir şey olmadığını söyle.

Ateş: Yok yok. İkiside hayatta. Ama şimdilik.

Aras: Nasıl şimdilik? Doğru dürüst anlatsana!

Ateş: Eylem yoğun bakımda. Hayati tehlikesi var. 3 gün devam edecek bu tehlike. Bir şey olmazsa, inşallah olmaz, yaşayacak.

Aras: Peki ya abim?

Ateş: Arascım, Fethinin ameliyatı daha zor sürdü. Ve şu an komada ne zaman uyanır bilmiyoruz. Belkide....

Aras: Belkide hiç uyanmaz.

Ateş: Aynen.

Arasın gözünden bir damla yaş düştü.

3 gün sonra...

Eylem uyanır. Ama Fetih hala komadadır. Doktorlar unut yok kadar düşük derler. Yüzde 50 bile uyanmasına ihtimal yoktur.

Nazlı hemen Eylemin   yanına koşar ağlayarak.

N: Eylemm, Dilan.

E: Biliyorum.

N: Nereden?

E: Biliyorum.

Eylemle Nazlı sarılarak ağlarlar.

N: Eylem Fethi komada.

E: Ne?

N: Doktorlar yüksek ihtimalle uyanmaz diyorlar.

E: Uyanacak.

N: İnşallah.

E: Nazlı kapıyı kapatır mısın?

Nazlı kapıyı kapatır ve Eyleme yaklaşır.

N: Ne oluyor Eylem. Anlatsana.

E: Ben bir şeyden şüphe ediyorum.

N: Neden?

E: Mert yaşıyor olabilir.....

Acaba Mert yaşıyor mu? Dilanla Arasa bunu yapan kim? Esranın Mertle bir alakası var mı? Fethi uyanacak mı? Aras intikam alıcak mı? Ve eğer Mert yaşıyorsa Eylem onu bula bilecek mi?

Bu soruların cevabını bilmek istiyorsanız önümüzdeki bölümleri kaçırmayın. Takipte kalın. Öpüldünüz.