The Forgotten Memories -05

1 0 0
                                    

Bea's POV

Ofcourse FA nanaman ako dito.

Sila nasa pool ako nilulunod ang sarili sa alak.

I'm too stressed now and all i want is to chill.

kahit hndi naman ako nags-swimming kasama nila ngayon nageenjoy padin ako sa pagpapanood sakanila kahit papano nawawala stress ko.

"DRUNKARD"

"Tch. Ano ngayon sayo? sisiraan mo din ako? isa ka din sa maglalabas ng kasamaan ng ugali ko? pipicture-an mo ko na umiinom kahit underage pa ako at ikakalat mo para masira reputasyon ko bilang susunod na owner ng business ni mommy? I'm not surprised what will i expect from you? the Son of our rivalry."

"hahahaha paranoid ka pala talaga"

PARANOID?!! TOTOO NAMAN SINASABI KO!! SPY SYA!! ISA SYANG SPY!!

"Who do you think you are para sabihan ako ng paranoid?! totoo naman sinasabi ko, I'm just too intelligent para malaman ko agad yan. Looks can really be deceiving pero hindi uubra sakin yang panglolo----"

i was interrupted.

"Pangloloko ko? You think niloloko kita? Not everything in life is a competition. To tell you Miss Chandria.Bea.Vallé. I am here because I want to enjoy and to make friends diko naman inaasahan na nandito ka at ganyan ang magiging trato mo saakin. Wala naman akong ginagawang mali sayo, kung sa tingin mo sumama ako dito para hanapan ka ng mali pwes mali ka! Dahil wala akong interes pumasok dyan sa mundo nyong magulo showbiz or business. Di ko alam na ganyan pala talaga attitude mo. I shouldn't expect na magiging friends tayo"

umiling pa sya at tuluyan na akong iniwan.

dahil sa hindi ko malamang dahilan na nararamdaman ko diko alam kung napahiya ako or may something sakin na diko matanggap na tama sya sa mga sinabi nya, Nabato ko yung baso ko at ikinagulat naman nilang lahat.

"What's wrong?"

Reg. asked

"Nothing nasobrahan lang yata inom ko dun lang ako sa couch."

"Kaya mo ba maglakad?"

"Ofcourse."

pero hindi ko na talaga kaya, natumba ako at buti nalang inalalayan ako ni.. Derek.

nakakadagdag konsensya tuloy minsan kailangan ng matinding preno nang bunganga ko eh,

"Thankyou"

i said to him nung nalapag na nya ako sa couch.

di man lang nag 'You're welcome' tong taong to. tahimik lang sya.

"Hey I'm sorry"

with that napahinto sya sa paglalakad at tumingin sakin.

umupo sya sa sahig sa gilid ng couch.

"You know what Chandria Bea Vallé kung may nagawa man ako sayo or yung mommy ko sainyo humihingi ako ng sorry, believe me wala akong ibang intensyon, di ko kayo tinuturing na kalaban, nakakatawa nga eh, kasi sineseryoso nyo masyado yang issue na yan between our families."

"Derek this is a tough business, bata palang ako isinaksak at idinikdik na nang mommy ko na I should be the Best, hindi dapat ako magpatalo, Bata palang ako alam ko na kung paano tumatakbo ang lahat sa kumpanya, pero para saakin hindi pera or fame ang dahilan kung bakit ako nagsusumikap, What i want is to Win the Trust, Love and Attention of my mom."

as i start to share my feelings nag umpisa nadin akong maiyak.

"Bakit bea? kung nanay mo siguro ako proud na proud na ako sayo, You've been through a lot, you're tough hindi lahat kaya yang ginagawa mo"

"Actually kung gaano kaganda yung tingin sakin ng ibang tao at kung gaano nila ako ka-tanggap kahit na ganito ugali ko kabaliktaran yun ng tingin sakin ni mommy, For her I am a failure i am a big disappointment, Diko na alam ano pa ang kulang na dapat kong gawin para marealize nya na ginagawa ko lahat para lang maging proud sya sakin"

"Shhh.. Tama na Bea, you proved enough."

at niyakap nya ako, in his hug i am warmth.

Who would have thought na yung lalaking kanina pa ako iritang irita sya pa ang magpapagaan ng loob ko ngayon.

"Thankyou Derek"

"Wala yun basta ikaw"

and then i smiled.

He's right not everything in this world is a competition.

"Ehem! ehem! totoo ba to?"

pangaasar ni niccolo.

"Mukhang nagkakamabutihan na ha?"

dagdag pa ni Trish.

"Geez. We're just friends"

pagtataray ko at nanahimik naman sila.

"Okay-Okay Friends Friends"

at nagtawanan naman kami.

umupo sa tabi ko si Reg at Trish nasa may baba naman yung boys.

"OKAY LET'S HAVE A GAME THIS IS CALLED 'THE EXTREME DARE' "

-----

CUT ☺☺

hihihi:"> wala trip ko lang mambitin Don't hate me guys!!

love ya.

-Justales

The Forgotten MemoriesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon